Kirkjuritið - 01.12.1958, Blaðsíða 16

446
KÍRKJURITIÐ
vatns. — En hér við Genesaretvatnið var vagga kristindómsins. Hér gekk
Jesús um, kenndi, læknaði sjúka, gerði kraftaverk. Blómstrandi byggðir
voru þá þar sem nú er auðn. En vatnið er hið sama og það var á dögum
Jesú, og við okkur blasa nú fjöllin og umhverfið, sem hann hafði daglega
fyrir augum. Akursins liljugrös ljóma meðfram vegi eins og fyrrum, og
fuglar himinsins kljúfa vegu loftsins sem fyrrum.
Hitinn gerist nú allmikill, enda komið langt niður fyrir sjávarmál, og
gott er að sitja í forsælu stóru trjánna í veitingagarðinum í Tiberías.
Borgin Tíberías stendur við Genesaretvatnið — einnig reist af Heródesi
Antípas á Krists dögum. Það er nú baðstaður og ferðamannabær, skemmti-
bátar skriða um vatnið, og fjöldi fólks stundar sund af mesta kappi. Að
máltíð lokinni var svo haldið lengra út með vatninu — til Kapernaum,
til borgar Jesú. Að vísu er hér ekki lengur um neina borg að ræða, held-
ur rústir einar. Hér höfðu staðið hús Símonar Péturs, hús Jairusar sam-
kundustjóra, þar sem Jesús vakti upp dóttur hans 12 ára gamla, hús Matt-
eusar tollheimtumanns o. fl. Hér gerðust svo margir af atburðunum, er
við lásum um og heyrðum sem börn í Bibliusögunum okkar. — Við skoð-
um muni, sem grafnir hafa verið úr jörðu: Kvamir til kornmölunar, oliu-
pressur og önnur áhöld. En mesta athygli vekur og áhrifamest er að koma
i rústir samkunduhússins, sem Fransiskanar hafa grafið upp og vera mun
hið sama og á dögum Jesú. Ágætur fomleifafræðingur — Gyðingur —,
sem mælti á þýzka tungu, útskýrði allt, sem fyrir augu bar, en dvöl okk-
ar á þessum helga, friðsæla og indæla stað við vatnið lauk með andagts-
stund. Og þegar haldið er af stað upp í hálendið á ný, bregður fyrir hœS
sœluboSananna — þar sem fjallræðan varð til. — Hvað eftir annað kemur
Genesaretvatnið í ljós, enda þótt við álitum, að nú sé það okkur að fullu
horfið. En bilunum skilar greiðlega i áttina til strandar — KarmelfjalliS
birtist — við ökum um útborg Haifa, því næst aðalborgina, en við bryggju
biður okkar Brandur VI., til þess að flytja okkur á leið heim. — Dvöl
okkar í landinu helga er lokið. Við höfum verið þar á ferð, þegar sólin er
búin aS brenna landið í sex mánuði — en þar sem vatnið nær að vökva
hina þyrstu jörð — þar er gróskan og lifið. ísraelsmenn með sína risa-
vöxnu vatnsveitur og fjölbreyttu tækni eiga í þessu eins ,og flestu öðru al-
gera sérstöðu á meðal þjóðanna í nálægum Austurlöndum. Við ókum í
Israel yfir geysivíðáttur, sem voru hreinn aldingarður yfir að lita. Og þeir
höfðu þegar haft 2 eða 3 uppskerur, og plægðu enn og sáðu, því að nú
var regntiminn í nánd.
Margs konar hugsanir vakna á ferð um nálæg Austurlönd — þegar
ekið er klukkustundum saman um tóma eyðimörk, sem er þó í raun og