Kirkjuritið - 01.12.1958, Blaðsíða 28

Kirkjuritið - 01.12.1958, Blaðsíða 28
458 KIRKJURITIÐ byggingunni. Hann lagði ekki aðeins peninga, heldur svita, blóð og tár, í hana. Og nú er hann sjálfur líka orðinn eins og lifandi steinn kirkjunnar. Kristur vissi til fulls, hvað hann sagði: Þar, sem fjársjóður yðar er, þar mun og hjarta yðar vera. Sakir þessara eilífu sanninda er mikilsvert, að vér leggjum f jársjóði vora í þá hluti, er hafa varanlegt gildi. Margir söfnuðir eru fjölmennir en áhrifalitlir, sakir þess að hjörtu manna eni fjarlæg kirkjunni. Þótt meðlimatalan fari síhækkandi, eru allir sofandi. Þeir láta sig málefnið engu skipta vegna þess, að þeir hafa aldrei fórnað neinu í þágu þess. Þetta skýrir kirkjulega ástandið víða nú á dögum. Postula- kirkjan var í miklum minnihluta, en hjörtu meðlimanna brunnu. Þess vegna gátu þeir valdið heimsbyltingu. Og þessi er líka skýring þess, hve mörgum finnst þeir sækja svo lítið til kirkjunnar. Þeir eru þar með minna en hálfum huga. Sannleikurinn er sá, að vér uppskerum oftast líkt og vér sá- um. Lítill drengur fór til kirkju með föður sínum í fátækra- hverfi. Þeir voru snemma á ferðinni, og þegar presturinn gekk hjá samskotabauknum, greip drengurinn í handlegg hans og vakti athygli hans á því, að þeim væri skylt að rétta fátæklingunum hjálparhönd. Presturinn lagði þá smáseðil í baukinn. Að lokinni guðsþjónustunni kom djákninn til prests- ins og bað hann afsökunar á því, að söfnuðurinn gæti ekki goldið honum út í hönd. En hann fékk honum samskotabauk- inn og kvað, að hann gæti fengið innihald hans til bráðabirgða. I bauknum fann prestur aðeins smáseðilinn, sem hann hafði í hann lagt. Þá sagði drengurinn: „Pabbi, þú hefðir fengið meira, ef þú hefðir gefið meira!“ Vera má, að þessi saga sýni oss nokkur sannindi. Ef til vill greiðir kirkjan ekki svo sem skyldi úr þörf heimsins, sakir þess, að vér leggjum henni ekki það til, sem oss bæri. Sjálf- ir höfum vér ekki heldur þau not kirkjunnar, sem skyldi, eins og vér vitum. Ýmsir hafa rætt það mál við mig af mikilli alvöru. „Ég veit það, prestur, að Kristur er eina fullnægjandi

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.