Kirkjuritið - 01.12.1958, Blaðsíða 8

438
KIRKJURITIÐ
Gegnum margar myrkar aldir
minning lýsir fram til vor,
þótt harSstjórarnir klækjakaldir
kysu að fela öll þess spor,
stjarna jötubarnsins björt
bregður skini á myrkrin svört,
boSun þess um mjúka mildi
mannsins stríSi veitir gildi.
Hefndarviljans beljarþungi
heimi bvrlar kviSaskál,
styrjaldanna dauSadrungi
dregur mátt úr skelfdri sál.
Heimsvaldanna Hrunadans
befir skyggt á stjörnu hans,
sem meS kærleik boSar bliðum
bróSurþel með öllum lýSum.
Stjarna jólabarnsins bjarta,
ber þú friðinn þjáðum lýð,
vermdu í kærleik kalið bjarta,
kviSann sefa, heftu stríS.
Opnist, opnist bimna höll,
belgra vona fylking öll,
þegar jólaklukkur kalla,
kveiki ljós um beimsbyggð alla.
Ragnar Jóhannesmtn.