Kirkjuritið - 01.12.1962, Blaðsíða 26

456
KIRKJURITIÐ
Vert er og að gera sér ljóst aS fríkirkjur risu liér fyrst sakir
misbeitingar veitiugarvaldsins að áliti leikmanna, og kynni enn
svo að fara.
Breytingartillaga meirihluta löggjafarnefndar Kirkjuþings
um að söfnuðum gæfist réttur til að „kalla“ prest, ef liann stæði
nálega samhuga að því, ætla ég að liefði verið æskileg. Stundum
standa sakir þannig að einliver ákveðinn prestur á brauðið víst
og væri þá unnt að spara kosningu á þann veg.
Það er annars undarlegt og bendir til nokkurs ósamræmis,
að þegar vér prestarnir höfum í áratugi barizt fyrir kirkjuþingi
til að auka sjálfstæði kirkjunnar, og efla jafnframt áhrif leik-
manna, skuli það vera eitt af fyrstu verkum þess að skerða stór-
um rétt safnaðanna til að velja sér prest á sem lýðræðislegastan
liátt.
Það má og ekki gleymast, sem menn virðast þó gefa alltof lít-
inn gaum, að samkvæmt núgildandi lögum, afsalar söfnuðurinn
sér réttinum að ráða sér prest, ef kosning er ólögmæt. Hafa
þá stjórnarvöldin rétt til að skipa þann umsækjanda, er þau
telja liæfastan. Er þetta viturlegt ákvæði, sem, ef vel væri á
því lialdið, gæti einatt greitt fyrir prestunum að skipta um
brauð, svo sem æskilegt verður að teljast.
Ætla má, að þetta mikilsverða mál verði frekar rætt liér í
ritinu frá ýmsum hliðum.
LofsverSar aðgerðir
Blöðin liafa, góðu heilli, hafið herferð gegn of mikilli og
óleyfilegri deyfilyfjaneyzlu. Bæði lögreglumenn og læknar játa,
að hér sé um vaxandi vandamál að ræða. Heilbrigðisstjórmn
hefur líka látið það til sín taka og heilbrigðismálaráðherra lagt
fram frumvarp á Alþingi, sem miðar að því að lialda þessum
voða í skefjum. Helzt þyrfti að kveða hann með öllu niður og
aldrei verður það gert, ef ekki nú, meðan liann er enn aðeins
að skella yfir.
Prófessor Jóhann Hannesson, sem gjörla þekkir skaðræði
eiturlyfjanautna frá því að hann var trúboði í Kína, hefur ritað
skeleggar varnaðargreinar um þessi mál og ýmsir tekið í sama
strenginn.
Mál þetta liefur og verið nefnt hér oftar en einu sinni. En