Kirkjuritið - 01.11.1963, Blaðsíða 25

KIRKJURITIÐ
407
miklu ))ú getur ráðið um rækt kirkjuakursins á ýmsa vegu. T.
d. með því að sækja messur við og við og taka þátt í söngnum.
Og með því að styrkja líknarstörf safnaðarins meira og minna.
Eitt enn — sem kostar lítið en getur vel verið til nokkurs
gagns. Þú gætir eflt áróður og álirif kirkjunnar, með því að
ulvega þótt ekki sé nema einn áskrifanda að Kirkjuritinu.
Þeim mun fleiri áskrifendur, sem það fær getur það orðið
fjölbreytilegra og myndskreyttara. Og vakið fleiri menn til um-
liugsunar um þau mál, sem þrátt fyrir allt eru mikilsverðust.
Sigurmáttur kristninnar
Oft er undrast að kirkjan skuli liafa staðist og kristnin sí-
íireiðst út um löndin í senn tuttugu aldir, þrátt fyrir allan and-
Wástur, ófáar ofsóknir, en einkum andvaraleysi, ágalla og synd-
lr vor kristinna manna sjálfra. Hefur lieldur aldrei skort lirak-
spárnar.
Eitt af því, sem mest hefur bjargað og gerir kristnina enn
osigrandi, eru menn og konur, sein verið hafa slíkir lifandi
'ottar Krists, að fólk hefur ekki aðeins lieyrt um liann af máli
þeirra, lieldur þekkt liann af þeim.
f þeirra liópi var Ölafía Jóhannsdóttir, sein átti aldarafmæli
22. okt. Henni fylgdi hirta og lilýja sólskinsins, sem ekkert myrk-
Ur né neinn klaka mannslijartans lét ósnortið. Og liana tók
sárast til þeirra, sem voru aumastir allra. Hún sýndi hugarfar
Krists. Fyrir það lifir minning liennar eins og lielgur logi.
Gömul LAUSAVlSA
Ætíð ver í vöku og blund
vafinn Jesú örmum;
standi liver lians æð og und
opin þér á dauðastnnd.