Kirkjuritið - 01.11.1963, Blaðsíða 12

Kirkjuritið - 01.11.1963, Blaðsíða 12
KIRKJURITIÐ 394 sem liafi gegnt hlutverki veitandans í þessu efni: sakramenti persónuleikans lionum til lianda. An lduttöku í því einhvern tíma ævinnar, ýmist fyrir eða eftir vígslu sína til prestsskapar, ætla ég ekki marga í prestsstöðu. Oft er urn nána kynning og langvarandi álirif að ræða, en þarf þó ekki að vera. Stundum augnabliksopinberun: undir predikun, við prestsvígslu eða önn- ur atvik, ýmist óvænt eða venjnleg. Slík ábrif, slík atvik sein leiða til lifandi trúar og löngunar að veita öðrum Iilutdeild J benni, gleymast ekki og geta veriö grundvöllur að guðrækm prestsins alla ævi. Ég nefni aðra uppsprettu trúar í lífi og starfi prestsins, hið kristilega samhengi sögunnar. Auðvitað kemur það til greina i kristnilífi almennt. En samkvæmt eðli sínn og sökum nánari þekkingar lians hlýtur það að móta dýpra og auðkenna skýrar trúarafstöðu Iians og trúarskoðanir og einkum viðliorf bans gagnvart trúardeilum samtíðarinnar. Þess vegna er prestur oft umburðarlyndari en leikmenn almennt í trúarefnum gagnvart mismunandi guðfræðiskoðunum, að liann liefur af kynningw sinni við sögu trúarlærdóma lært að skilja bin sígihlu sannindi, sem hggja bak við oröanna hljóðan og af þekkingu sinni a breytilegum blæ trúarlífsins frá einum tíma til annars, lært að skynja hjartslátt trúarinnar um liðnar aldir, óháðan hinum tímabundnu eða sértrúarlegu einkennum. Honurn ætti að hafa lærzt, að sjá hinar ólíku kristindómsgerðir frá einu og saina sjónarhorni, hinn evangeliska: ob sie Cbristum treiben, ]i- e> bvort þær efhi trúna á Krist. Og þaö getur boðandi trúar gei't með ólíkum hætti, bvort sem liann er prestur eða leikmaður, svo fremi að allt Guðs ráð oss til sáluhjálpar komi til álita. Og með því að allt Guðs ráð oss lil sáluhjálpar er að finna í Ileilagri ritning verður hún í raun og sannleika hin sígilda upp" sprettulind í lífi og trú og starfi prestsins, enda þótt hún sé hel nefnil í þriðju röð. Rélt afstaða prestsins til ritningarinnar ei ekki bundin við bókstaf lieldur anda þeirrar opinberunar, sein í Orðinu felst eins og liún er túlkuð í trúarjátningum kristmn- ar kirkju, opinberun Guðs: í náttúrunni sem skapari himins og jarðar, í sögunni sem frelsari vor í Drottni Jesú Kristi, og 1 mannssálunum, baráttu og sigri kristinna kynslóða sem heilagu1 Andi. Enginn þessara þriggja höfuðþátta Guðs opinberunar má án hinna tveggja vera í trúarboðskap sem á að vera sannui
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.