Kirkjuritið - 01.04.1964, Blaðsíða 12

154
KIRKJURITIt)
Athvarf mitt jafnan er til sanns
Undir purpurakápu hans.
Þar hyl jeg misgjör'ð mína."
Jeg ætla mjer ekki þá dul, að kveða upp neinn allsherjar dóm
fyrir alla. Svo margir sálmar og vers eru óviðjafnanleg. En af því
jeg kýs, að láta síra Hallgrím sjálfan tala til yðar, þá vel jeg nokkr-
ar tilvitnanir úr 25. og 27. sálmi. Þeir eru um útleiðslu Krists úr
þinghúsinu og samtal Pílatusar við Gyðingana, og mynda eina
heild ásamt næstu sálmum, þó víða sje komið við í útleggingu og
heimfærslu.
En með því út var leiddur
Alsœrður lausnarinn,
Gjörðist mjer vegnr greiddur
I Guðs náðar ríki inn.
Og eilíft líf annað sinn,
Blóðskuld og bölvun mína,
Burt tók Guðssonar pína.
Dýrð sje þjer, Drottinn minn.
Þá sjer síra Hallgrímur fyrir sjer sína eigin útför:
Út geng ég ætíð síðan,
I trausti frelsarans
Undir blœ himins blíðan,
Blessaður víst til sanns,
Nú fyrir nafnið hans,
Útborið lík mitt liðið
Leggst og hvílist í friði,
Sál fer til sœluranns.
Svo munu Guðs englar segja (um síra Hallgrím):
Sjáið nú þennan mann,
Sem allskyns eymd rjeð beygja