Kirkjuritið - 01.04.1964, Blaðsíða 40

Kirkjuritið - 01.04.1964, Blaðsíða 40
GuSmundur Kr. Guðnason: Kirkjurækni Áhugi fólks virðist vera fremur lítill nú á tímum fyrir því að sækja kirkju. Kirkjurnar eru víða hálf tómar þegar messað er nema að eitt- hvað sérstakt standi til svo sem skirn, ferming, eða jarðarfarir, en þá fyllast kirkjurnar á skammri stund. Og stundum verður fólk frá að hverfa sökum þrengsla, a. m. k. er þetta svo sumstaðar þar sem ég þekki til. Oft er það svo að ])að fólk sem býr lengst í burtu frá kirkj- unni, sækir helzt kirkjur, en síður fólk sem býr svo að segja við kirkju- vegginn. Hér áður fyrr var ekki verið að fást um það þótt kirkjugestir þyrftu að fara jafnvel tveggja til þriggja klukkustunda leið til kirkju hvora Ieið og oft í misjafnri færð. Það sýndi hinn brennandi áhuga fólksins fyrir því að sækja kirkju til að hlýða á boðskap Jesú Krists og eiga samverustund með presti sínum og söfnuði. En nú mun kannske ein- hver spyrja. Af hverju stafar þetta áhugaleysi ? Sumir halda því fram að útvarpið valdi því að einhverju leyti, síðan farið var að útvarpa guðþjónustum. En ég er ekki þeirrar skoðunar að fólk hætti frekar að sækja kirkju þótt það geti hlýtt messu heima hjá sér. Það er dálítið einkennilegt að kirkjusókn skuli vera miklu verri í kaupstöðum en í sveitunum. Ég hefi nokkrum sinnum komið til Reykjavíkur og hlýtt messu í Dómkirkjunni, Fríkirkjunni og fleiri kirkjum höfuðstaðarins, en víðast hvar hefur mér virzt kirkjusókn vera frekar lítil, en þó misjöfn nokkuð. Fyrst þegar ég kom til Reykja- víkur þá var ég við hátiðamessu I Dómkirkjunni á þjóðhátíðardaginn 17. júní og var þá hvert sæti skipað í kirkjunni og fjöldi fólks stóð einnig. En ég var einnig við messu í sömu kirkju stuttu síðar og þá var fremur fátt fólk við messu. í sveitum er ])að svo að oft kemur fólk frá öllum bæjum í sókninni til kirkju og stundum allt heimilisfólkið frá sumum heimilum, þó er þetta kannske nokkuð misjafnt og fer vitan- !ega eftir ástæðum eins og gengur. Að lokum óska ég þess af heilum hug að kirkjusókn megi breytast til hins betra í framtíðinni.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.