Kirkjuritið - 01.04.1964, Blaðsíða 27

KIRKJURITJD
169
ist aði því loknu og lá sjúkur tímum saman, bæðii heima lijá
sér og í Kaupmannahöfn. Má nærri geta, hvílík álirif það lilýtur
að hafa haft á svo næmgeðja svein að verða á örasta vaxtar-
skeiði að horfast á þennan liátt í augu við dauðann. Aldrei
verður lífið dýrmætara en þegar oss finnst það vera að hverfa
fi'á oss með allar vonir og þrár órættar. Dauðinn er mikill
siðameistari. Andspænis lionum verður oss það ljósast, livernig
vér sóum tímanum, iðulega í tómt fánýti, og hversu hróplega
tækifaerin eru misnotuð, þau sem nota má til að gera lífið
yndislegt. Mundi ekki ungur og gáfaður maður, staddur í þess-
um vanda, lieita Guði og sjálfum sér því að nota tímann vel,
ef náðarstundin yrði framlengd? Víst er um það, að alvaran
knýr alltaf til hugsunar um gátur lífsins. Og áður en varir taka
lindir skáldskaparins að niða og streyma fram í liugann. Þján-
ingin hefur gert fleiri menn að skáldum en meðlætið. Andstæð-
urnar gefa mönnum sýn.
Svartar fjaðrir og fleira
Eftir að Davíð liresstist settist liann í Menntaskólann í
Reykjavík. En nú var liann ekki nema með liálfan liugann við
námið. Hann liafði fundið sína köllun. Sama ár og hann tók
stúdentspróf kom fyrsta ljóðabók lians, Svartar fjaSrir, út og
Idaut hinar beztu viðtökur. Enda þótt þessi fyrsta bók lians
sýndi ef til vill á stöku stað fálmandi tök ungs manns við streng-
leikinn, var þó meiri hluti þessara kvæða svo undarlega fágað-
ur og fullkominn skáldskapur í sinni einföldu fegurð, að öllum,
sem vit höfðu á, varð á svipstundu ljóst, að Island hafði eign-
ast mikið skáld. Og reyndar liefur engin bók lians til þessa
dags orðið vinsælli, að minnsta kosti lijá ungu fólki. Viðfangs-
efni hans liafa orðið stærri með liverri bók, vizka hans og djúp-
liygli vaxið, trú hans orðið meiri. Ef til vill kulnuðu eldar æsk-
unnar ofurlítið eða tilfinningunum var lialdið í fastara jafn-
v*gi. En honum veittist sú gæfa, sem einungis er gefin mjög
gáfuðum mönnum, að láta ekki áróður eða ofstopa villa sér sýn.
Hann sá því betur til stjarnanna, sem árin færðust fleiri yfir.
Hann var ekki aðeins snillingur ljóðsins, lieldur einnig hins
'naelta máls. Það sýna leikrit lians, skáldsaga lians, Solon Js-
landus, og ritgerðir hans. Allt, sem frá lians liendi liefur komið
einkennist af lireinum stíl og heiðríkri liugsun.