Kirkjuritið - 01.12.1968, Blaðsíða 38
500
IvlRKJURITIÐ
sögðu kröfur til réttinda, frelsis og lífsgæfu engu síð’ur en eig-
andi lians.
En til frekari skilnings skal liér strax getið aðalefnisins í
Filemonsbréfi.
Þræll að nafni Onesímus, en það þýðir gagnlegur eða nyl-
samlegur, hefur strokið frá þessum liöfðingja vini Páls, seni
býr í Kolossuborg í Grikklandi.
Þrællinn liefur flækst alla leið til Rómaborgar. Aðstaða
lians öll lilýtur að liafa verið ægileg, erfið og liættuleg.
Fjöldi fólks liafði það beinlínis fyrir atvinnu að bafa liend-
ur í hári strokuþræla og senda þá í böndum heim til sín,
auðvitað gegn góðri borgun. Þrælaeigendur voru yfirleitt efna-
menn, sem gátu borgað fyrir greiðann.
Viðtökurnar voru í flestum tilfellum óttalegar. Húðstrýk-
ingar og bvers konar pyndingar voru taldar sjálfsögð refsing
strokuþrælum til lianda. Og stundum voru þeir beinlínis tekn-
ir af lífi og þá oftast krossfestir öðrum til viðvörunar, en þeim
sjálfum til liáðungar og kvalar.
Strokuþrælar fóru því að sjálfsögðu huldu Iiöfði og dvöldu
helzt í úthverfum borga innan um alls konar skríl og glæpa-
menn.
Einhvern veginn liefur Onesimus komist í samband við Pál
og gerist kristinn. Minnir það á þá staðreynd að liinir fyrstu
kristnu menn voru margir úr liópi liins ófrjálsa fólks, og fundu
þeir efalaust öðrum betur þann anda samúðar, frelsis og kær-
leika, sem þaðan streymdi.
Það lýsir þó Páli ljómandi vel, að hann vill ekki dylja liann,
heldur senda bann heim til búsbónda síns.
Ber þar sjálfsagt margt til, en ]>að fyrst, að lög niæltu svo
fyrir, að strokuþræll skyldi sendur lieim. En það mun þ°
meira bafa ráðið um þá ákvörðun Páls, að liann þekkir eig-
andann, veit að hann er orðinn kristinn og treystir bonuin
til lilns bezta. Hann vill gera hann að brautryðjanda og fruni-
gróða þess, sem koma skal, láta þennan vin sinn, sem vafa-
laust er áberandi maður, verða þá fyrirmynd, sem sýni og
sanni, Iivernig kristinn maður taki heimsendum þræli sínum-
Enda mun þetta liafa boriö ávöxt furðu fljótt, ekki leið a
löngu þangað til formlegt og lögákvæðið þrælaliald var ur
sögunni í þessum löndum, sem fyrst urðu kristin við Miðjarðar-