Kirkjuritið - 01.04.1969, Blaðsíða 8

150
KIRKJURITIÐ
fremst að vera frjáls undan þeim viðjum sem liann leggur
sjálfan sig á tækniöld. Ég minni sérstaklega á tímabæra grein
sem birtist í síðasta befti Orðsins, rits félags guðfræðinenia-
Greinin er eftir einn af stúdentum deildarinnar og nefnist
„Trúarþörf á 20. öld?“ Þar eru færðar sönnur á það að nú-
tímamaðurinn liafi „brotið af sér liefðbundinn liugsunar-
liátt“ — losað sig við Guð og gerzt algerlega frjáls. En uw
leið liefur maðurinn með tilstuðlan vísindanna og tækninnar
útbúið sér lieim, eða öllu lieldur: bann ímyndar sér, að liann
liafi útbúið sér sinn eigin lieim og bafi þar öll ráð í hendi
sér. Hins vegar kemur það í l jós við könnun á eðli tækninnar,
að maðurinn er sjálfur orðinn að einu hjóli í hinni miklu vél,
er orðinn að markaðsvöru á liinu mikla sölutorgi vinnuafls
í iðnþróuðu þjóðfélagi. Þar með liefur maðurinn glatað aftur
sjálfstæði sínu og frelsi.
Þegar þessar aðstæður nútímamannsins eru kannaðar fra
sjónarmiði trúarinnar kemur í ljós, að maðurinn vinnur ekki
mennsku sína og frelsi aftur fyrr en liann skynjar að lífið
er honum gefið, að grundvöllur lífs lians er með einhverjuni
hætti liandan bans sjálfs, að lífsbamingjan verður ekki fund-
in sé hennar leitað sjálfrar hennar vegna, lieldur finnst
hún aðeins í fórn, — og þjáningin og fórnin getur oft haft
])á verkan að opna manninum sjálft lífið, opinbera gildi ]>ess
og eðli þess.
Við skiljum lífið -— það að lifa — aðeins með liliðsjón af
dauðanum, eins og alheilbrigður maður skilur ekki merkingu
hugtaksins „beilsa“ fyrr en bann skoðar liana í Ijósi vanheils-
unnar. Trúin er þannig ekki til fyrr en bún sést við andstæðu
efasemdanna, vantrúarinnar. Hið góða verður þá fyrst aug-
sýnilegt sem eittlivað sérstætt og afmarkað, ]>egar bið illu
birtir eðli gæskunnar og elskunnar sem sinnar algeru and-
stæðu. Dýpt lífsins kemur þannig í ljós, binn óumræðilegi
fjölbreytileiki þess og litskrúð. — Það er þetta sem trúiu
leiðir í Ijós, og það er verkefni guðfræðinnar að fást við
þessa hluti.
Fyrst skulum við hugleiða, að frelsi nútímamannsins a
atómöld, frelsi lians undan sjálfum sér og viðjum sinnar
eigin tækniveraldar og tæknikerfis, er báð því skilyrði að
liann tengist því sem mætti nefna liinn liinzta sannleika uiU
J