Kirkjuritið - 01.04.1969, Blaðsíða 35

KIRKJURITIÐ 177
j þessi blómaskeið náðu aldrei nema til liluta heims-
.'"gðarinnar hverju sinni. Álengdar og utan við velsældina,
!ll> rkviðum norðursins og á sléttum og eyðimörkum austurs-
Kfðu fjölmennir þjóðflokkar, sem nær ekkert höfðu liaft
h 8ll-lmenningunni að segja. Þeir sáu fyrir sér blómlegar
^Sgðir, auð og vesæld liinna siðmenntuðu þjóða, en bjuggu
^.ll lr V1^ kröpp kjör. Og þegar styrkur þeirra var orðinn
| . 5IU' gerðu þeir áhlaup, sem hinar friðsamari menningar-
j °<llr stóðust ekki. Heimsveldið hrundi og menningunni
^gnaði. En liið merkilega gerðist. Menningarneistinn slokkn-
hi,1 °g hinar undirokuðu þjóðir menntuðu innrásarmenn-
ar' framfarir liófust á ný. Meira að segja blóðþyrstir víking-
^tóku kristna trú af undirokuðum Keltum og Engilsöxum.
[- ailmg hafa hlykkirnir á framfarabraut mannkynsins verið.
PP hafa risið menningar samfélög, þar sem veraldlegar og
legar framfarir áttu sér stað og velmegun varð meiri en
ars staðar. En í öndverðu voru þetta litlar eyjar menningar
velsældar í útliafi villimennskunnar. Bilið milli þ eirra sem
i . °S þeirra sem ekkert áttu breikkaði og að því kom að
þ.lr Sem ekkert áttu tóku það frá liinum, sem þeir ágimtust.
jllrðl1 friðslit, þá varð stríð. En úr öskunni reis ný menning.
^.jjj'hfuðatriðum er ástand lieimsins í dag svipað. Bilið á
Ocr j.1.1 llen 11 iiigarþjóða og liinna ómenntuðu, á milli ríkra þjóða
eíin ]ltæ^ra’ a miUi ríhra og fátækra innan sömu þjóðar, er
q lreitt. Reyndar telja sumir að þetta bil breikki nú í sífellu.
rót ?^Staeki vanþekkingar, hungurs og ágirndar er enn undir-
Ocr .estra árekstra þjóða í milli og sama er að segja um átök
a;paverk innan livers þjóðfélags.
iruiií l.^æmi um ástand dagsins er meðferðin á Iboo kynstofn-
1 1 Áfríku, eða Biaframönnum, eins og þeir em nú kall-
Af
euihverjum ástæðum hafði þetta fólk náð yfirburðum,
JlfN 1 viÓ nágranna sína, í menntun og andlegu atgerfi. Af
]an .1111 ástæðum var hlutfallstala þeirra í opinberri þjónustu
4 tiltölulega liá, og þeir höfðu náð miklum áhrifum
11111 verzlunar og framleiðslu. Þannig öfluðu þeir sér
^órk *r annarra- Sjálfsagt liafa þeir varið hagsmuni sína af
jr O(ll..0S óbilgirni. En loks liófust gegn þeim blóðugar ofsókn-
t þekkjum við stöðu málanna í dag.