Kirkjuritið - 01.04.1969, Blaðsíða 28

170
KIRKJUIWTIÐ
koju. Klossar skipstjórans flutu fram og aftur á vatninu. En
afa varð aðeins að orði: „Horfðu á, Þórarinn, þetta eru bueði
skipin okkar, nú látum við þau sigla hvort á móti öðru-
Þegar til Kaupmannahafnar kom vildi það til að faðir mii111
villtist frá afa. Þá varð lionum það að ráði, að liann spenul1
greipar og bað Faðir vor. Og bæninni var ekki lokið, þegí*1'
liann kom auga á afa. 12 ára gamall sigldi faðir minn til
Danmerkur þeirra erinda að ganga í menntaskólann í Hróars-
keldu, en þar var námstíminn fjögur ár. Móðir hans sagði vi^
liann að skilnaði: „Þórarinn, þegar þú lest bænirnar þínar 11
kvöldin, skaltu liorfa til stjörnunnar, sem er þarna yfir Hólma'
tindinum, þá biðjum við samtímis.“ 1890 kvæntist faðir mm11
móður minni Helgu Frich. Hún var fædd í Árósum, dóttir
Sören Frichs, verksmiðjustjóra, sem stofnaði verzlunarfélagi^
A/s „Frichs“, sem nú er orðið heimsþekkt.
— LœrSir þú afi tala íslenzku í barnœsku,
og vaknaSi þá þegar áhugi þinn á íslenzkum málefnum?
— Það mátti Iieita að allir Islendingar, sem liér dvöld11
lengur eða skemur, kæmu á heimili foreldra minna á þeirr1
tíð. Og ég sat með uppglennt augu og drakk í mig öll furðm
tíðindin, sem þeir höfðu að flytja frá föðurlandi mínu og
sjálfsögðu töluðu þeir eingöngu íslenzku. Foreldrar mínir átt11
alltaf tvo íslenzka reiðhesta, sem þau notuðu til langra út-
reiðartúra. Móðir mín var bráðlagin við hesta, sat þá vel og
var ósmeyk við að spretta úr spori. Henni lét líka vel að ferS'
ast, fór næstum hvert sumar með föður mínum til Islands-
Annars bjuggum við á sumrin úti í Vedbæk á Eyrarsund®'
strönd. Þegar skip föður míns Tliorefélagsskipin, fóru þar hja*
grámáluð með gulum reykháfi, heilsuðu þau ævinlega með þvl
að draga fánann upp og niður. Seinna stofnaði faðir mi'111
Sameinuðu Islandsverzlanirnar.
— Kynntist þú nokkrum tslendingum á
háskólaárum þínum?
— Nú treysti ég mér ekki til að nefna nein nöfn ógleyma11'
legra manna og kvenna frá landi, sem ég nefni „Land hinna