Kirkjuritið - 01.04.1969, Blaðsíða 47

8eRNHARÐUR guðmundsson ingþór indriðason
AÐ INNAN OG UTAN
I
Cr ,tl 'ngarbariiam ól
n°kkrum prófastsdæmum eru lialdin fermingarbarnamót,
0111 eru daglangt, önnur í sólarhring. Verða þetta oft viða-
d mót Og erfið í undirbúningi. Gæti ekki verið heppilegra,
þ ^'afa liópana smærri, svo að persónuleg kynni geti orðið.
, <nni tíma er vel varið, sem verið er með fermingarbörnum.
. . a erlendis eru svo mót að vori fyrir þau sem fermdust
11 áður. Þykja slík mót ómissandi og sjálfsögð. Einnig mætti
e>Ua haustmót, þegar sumarvinnu er lokið, en skólar ekki
';!,fnir- Sumarbúðirnar í Skálholti eru liæfilega stórar fvrir
Sllka hópa.
dlt i
Víða
a'isgöngur
er það til siðs að fermingarbörnin ganga til altaris, j)egar
1
tokinni fermingarathöfn. Hætt er við að mörg Jæirra geri
, 1 Jitla grein fyrir livað þau eru að gera, enda næsta ringluð
f^storatburðum dagsins. Einn prestur liefur fyrir sið að kalla
j^nhngarbörn fvrra árs til sín, er ferming nálgast, ræða við
fj111 um altarisgönguna og fær ])au til að ganga til altaris með
’tfiingarbörnunum, og staðfesta þannig fermingarlieitið öðru
I llni’ Unglingarnir liafa tekið þessu afar vel og látið í ljós
. klr- Marga langar að ganga til altaris, en ])ora ekki að taka
® Uam um það ein saman.
4ndl<W viShald
lr þeir sem vinna leiðbeiningar- eða félagsstörf, þekkja það,
E^nig þeim finnst þeir vera uppþurrkaðir og andlega tómir.
a Ptirfa þeir, sem sífellt eru að miðla öðrum og gefa frá
S( |' «hlaða“ sig, svo notað sé raftæknimál. Prestur einn
111 í'jónaði umsvifamiklu kalli, en var manna ferskastur í
‘aa taldi sér algjörlega nauðsynlegt til þess að geta sinnt