Kirkjuritið - 01.04.1969, Blaðsíða 21

-Hgffir Pálsson, skólastjóri:
„Ég er brauð lífsins66
Prédikun í Akureyrarkirkju
d Æskulýðsdegi þjóSkirkjunnar 16. marz 1969
Jesús sagði vi'ð þá: „Ég er brauS lífsins. Þann mun
ekki hungra, sem til mín kemur, og þann aldrei þyrsta,
sem á mig trúir. Amen. — Jóh., 6., 35.
Sumir telja eflaust með nokkr-
um rétti, að land vort liggi á
mörkum hins byggilega heims.
Visulega búum við í nábýli við
lieimskautafrerann, sem undan-
farin ár liefur orðið okkur
næsta nærgöngull og veitt okk-
ur illar búsifjar. Slíkt er ekkert
einsdæmi. Fjallkonan getur ver-
ið hörð og ströng fóstra og
agað börn sín. Þegar við renn-
um augum yfir sögu þjóðarinn-
ar í nær ellefu aldir, blasa við
okkur dapurlegir kaflar. Fegurð
og gróska grænna sumardaga
brökk ekki alltaf til að jafna
Árferði var liarla misjafnt, sumrin misjöfn.
við gamalt fólk tala um árvisst útmánaða-
sem minnisstæðustu reynslu æsku sinnar, jafnvel allr-
,iii \i'i*llnar' ®em betur fer böfum við, sem nú erum ung eða
Vef a ekki kynnzt því. Við vitum ekki, hvað það er að
þv s''angur. En hollt er að minnast þess, að það var oft
hver .Jtl ^ailgfeðga okkar og formæðra að vita ekki, hvar og
1111 Hri æltl a® ^a mat ^ næsta málsverðar. Fyrst kom „skort-
n’ lla sulturinn og síðast skerandi bungrið,“ eins og Þorgils