Kirkjuritið - 01.12.1969, Blaðsíða 16

Jón Kr. ísfeld:
„Minn frið gef ég yður“
i.
Þessi fyrirsögn er orð, sem Jesús Kristur sagði eitt sinn við l*rl'
sveina sína, skömmu áður en liann leið krossdauðann. Þau el
að finna í Jóliannesar guðspjalli 14. kafla, 27. versi, en þar ei'U
þau þannig:
„Frið læt ég eftir hjá yður, minn frið gef ég yður; ekki g»f
ég yður eins og lieiniurinn gefur“.
Það var að kvöldi dagsins 13. marz 1904. 1 fjallaskarði
nokkru á landamærum Chile og Argentínu í Suður-Ameríki'i
um 14 þúsund fet yfir sjávarmál, hafði þetta kvöld safn*17'1
saman nokkur hópur fólks frá báðum löndunum. SamkoiiiH'
lagið milli þessara tveggja lýðvelda liafði verið orðið erfitt of
komið til árekstra. Horfði skuggalega fyrir sambúð þjóðann*
tveggja. En þá gerðist skyndilega kærkomin breyting. Fagnað'
arerindi kristindómsins var flutt af miklum krafti í báðm11
löndunum. Það varð til þess, að stórkostleg trúarvakning
þar fram á mörgum stöðum. Þetta hafði fljótlega mikil ábrif
á stjórnmálin. Hervæðingaráformunum var breytt í friða’"
áform. Vopnin voru lögð niður. Herskipunum var breytt 1
flutningaskip. Fallbyssurnar voru loks bræddar upp, úr þelI,J
steypt gífurlega voldug standmynd af Kristi. Þessi standmV11'
var síðan flutt í fjalláskarðið á landamærunum, þar sei»
fólkið hafði nú safnazt saman.
Þarna stóð nú standmyndin mikla á háum stöpli, nokkn1
liluti lvennar liulinn livítum hjúpi. 1 skini hnígandi sólar va1
standmyndin afhjúpuð, meðan viðstaddir sameinuðust í
Stundin var álirifamikil. Nú blöstu við orðin, sem höfðu ver»
/ A' >
höggvin á fótstall standmyndarinnar miklu. Annars vegar sto' •
„Friður á jörðu og velþóknun yfri mönnunum“.
En hins vegar gaf að líta þessi orð:
J