Kirkjuritið - 01.04.1973, Qupperneq 7

DR. BJÖRN BJÖRNSSON, PRÓFESSOR:
Fjölskyldan og þjóðfélagið
Erindi flutt á Prestastefnu íslands sumariS 1972.
Fyrir um það bil einum mánuði
voru sett á alþingi ný lög um stofnun
og slit hjúskapar. Vart verður sagt, að
lagasetning þessi hafi vakið almenna
athygli, eða að hún hafi gefið tilefni
til umrœðna svo nokkru nemi.
Kannski var það að vonum, þv! að
naumast er rétt að segja, að nýju
lögin búi yfir stórkostlegum nýmœl.
um. Þó er það eindregin skoðun mín,
að full ástœða sé til þess að nema
staðar eitt andartak, þótt ekki vœri
nema til þess að taka áttir, þegar sett
eru lög um stofnun, sem vafalaust
með réttu hefur verið nefnd ein af
hyrningarsteinum þjóðfélagsins.
Astœðan er sennilega þeim mun
brýnni, að með hinum nýju lögum eru
numin úr gildi lög, sem staðið hafa
i hálfa öld og einu ári betur. En fleira
ber til en það, að um sé að rœða
virðulega stofnun og lagasetningu,
sem nokkuð er komin til ára sinna.
Þegar betur er að gáð, kemur í Ijós
að minni hyggju, að lögin um stofn-
un og slit hjúskapar, sett á alþingi 17.
maí 1972, marki á ýmsa lund tíma-
mót í íslenzku þjóðlífi og gefi vís-
bendingu um, hvert horfir í þróun hjú-
skapar- og fjölskyldumála hér á
landi. Fyrst má nefna, að tengslin við
fortíðina eru óðum að rofna. Nýtt
þjóðfélag getur af sér nýja menn og
með nýjum mönnum koma nýir siðir.
Sem ótvírœtt tákn þess, að nú er sagt
skilið við liðna tíð, nefni ég sem
dœmi burtkvaðningu allra ákvœða
um festar. Að vísu má segja að ekki
hafi reynt á þessi ákvœði á síðari
tímum, en vert er þó að minnast þess
vegna hins sögulega samhengis, að
með festum hverfur af sjónarsviðinu
stofnun, sem hefur lifað með íslenzkri
þjóð allt frá upphafi og þar að auki
haft grundvallandi áhrif á mótun ís-
lenzkra hjúskaparmála. Til fróðleiks
5