Kirkjuritið - 01.04.1973, Blaðsíða 27

anna að annast þó frœðslu, sem ung-
mennum er þörf á í kristnum dómi.
Heimilin trúa þá skólunum fyrir því
nlutverki að verulegu leyti.
Aðrir fundarmenn eru Ástráði sam-
mála, og Sigurður Pálsson bœtir þvi
v'ð, að meðan liðlega níutíu hundr-
^ðshlutar þjóðarinnar séu á skrá
þjóðkirkjunnar og engin róttcek breyt-
'ng verði þar á, virðist ekki hafa
s apast nein ný rök gegn kristin-
omsfrœðslu í skólunum. Ekkert það
afi gerzt í þjóðfélaginu, sem bendi
1 / að almenningur kjósi, að hún
Verði burtu numin.
Málshefjandi hefur orð á því, að
9 eymast vilji hjá þeim, sem eru á
kristindómsfrœðslu sem skyldu-
^amsgrein í skólum, hver upprunaleg
erigsl skólans og kirkjunnar séu. Um
qQ er ekki deilt, segir hann, að kirkj-
lI1, er "móðir skólanna" í nútíma
^ögum. Marteinn Lúther hefur
þess stundum verið nefndur ,fað-
r °arnaskólanna." Rœtur allra al-
^nnra skala eru í skólum kirkjunn-
a8 K s^Ur áœtir þv' við um trúfrelsi,
að • œtt' Vera °^um vitanlegt,
ekk^St' Sem Utan Þióðkirkju eru,
i sœtt sig við, að börn þeirra njóti
l S lnnar frœðslu í skólum, þá sé
Þan*1' tr^ai,st ^a þau undanþegin.
Kv ft'9 Se maiurn háttað í reynd.
ver^k5^0^0 VÍtQ áœmi þess, að róm-
s,;kS 'kaþ°isk ungmenni hafi fengið
r Unáanþágur. Stína Gísladóttir
man^ 0r®'á hins sama vör um börn
arf,ona' sem eru áhangendur sértrú-
nám ^att , kristinciómsfrœðsla sé
sgrein í ríkisskólum, segir Ástráð-
ur ennfremur, er engin leið að halda
því fram með rökum, að slíkt sé
skerðing á trúfrelsi, þar sem svo mik-
ill yfirgnœfandi hluti þjóðarinnar til-
heyrir þjóðkirkjunni.
Hafa heimilin ekki skyldur?
— og kirkjan?
Sr. Guðjón Guðjónsson leggur orð I
belg og varpar fram þeirri spurningu,
hvort ekki sé dálítið hœttulegt, að of
mikil áherzla hvíli á því, að skólarnir
hafi tekið við skírnarfrœðslunni.
Hafa heimilin ekki ennþá skyld-
ur? spyr hann, eða hafa þau falið
skólanum þetta algerlega?
Ástráður svarar: Að sjálfsögðu er
ekki rétt að orða það svo, að skólun.
um hafi verið falin frœðslan alger-
lega. En í reyndinni er það víst svo,
að fjarska mörg heimili treysta að
verulegu leyti á skólann í þessu efni,
þótt það sé vitanlega ekki það heil-
brigða og eðlilega.
G. 01.: Reyndin er líklega sú nú,
að skólarnir beri hitann og þungann
af þessari frœðslu. Þau heimili munu
fil, þar sem börn lœra varla eða ekki
bœnir, hvað þá annað. Um frœðslu
eftir skóla og utan heimila er að jafn-
aði ekki að rœða nema í kristilegum
félögum og fermingarundirbúningi
presta, sem trúlega er alltaf of lítill.
Sr. Guðjón: Þetta er hluti af öðru
stóru vandamáli. Ábyrgðin er tekin
af einsfaklingnum, og ríkið á að sjá
um allt. Það er eitt af því, sem hrjáir
velferðarríkið.
25