Kirkjuritið - 01.04.1973, Blaðsíða 18

valgrein í 3. og 4. bekk. Þar fóum
við betri undirbúning en aðrir." Sr.
Guðmundur Óli spyr, hvort margir
hafi valið kristinfrœði að valgrein. í
Ijós kemur að milli 40 og 50 nemend-
ur í 4. bekk hafi valið þannig, og hafi
það komið ýmsum ó óvart, hve marg-
ir höfðu óhuga ó þessu efni. —
Sömuleiðis spyr hann, hvernig þeim
þyki þessi kennsla vera sem undir-
búningur fyrir þau sem kristinfrœði-
kennara. Sjöfn svarar því, að henni
þyki Gamlatestamentið tekið nœr ein-
göngu fyrir ó þessum vetri til þessa
Sjöfn Ágústsdóttir
og harla lítið hafi þau ennþó fengið
að vita, hvernig kenna skuli Nýja-
testamentið. —Gunnar segir, að Post-
uiasögunni hafi verið gerð skil í
tengslum við kirkjusöguna.
— Eru sérstakar kennsluœfingar i
kristinfrœði?
Sjöfn: — Jó, eftir því hvaða aldurs-
flokki við kennum, en slíkar œfingar
eru ekki tengdar valgrein.
Kolbrún: — Ég hefi kennt kristin-
frœði sem œfingakennslu í 11 óra
bekk. Það er gaman, ef maður rœður
við efnið. Efnið er skemmtilegt — og
krakkarnir eru móttœkileg fyrir þetta
efni. Ég reyndi t. d. með dœmisögurn-
ar að heimfœra þœr til aðstœðna,
sem kynnu að eiga við börnin og
spurði þau svo, hvað þau hefðu gert
sjólf við þessar aðstœður. í þessum
bekk voru skemmtilegir krakkar og
gaman að rœða við þau.
Þetta var allt eins og liðið
Gunnar: — Eitt var það, sem mér
þótti einkennandi fyrir barnaskólann.
Það var, hve kristinfrœðin var alltaf
fjarlœg. Þetta var allt eins og liðið
og féll ekki að nútímanum. Kristin-
frœðin var eins og jólakort eða glans-
mynd, fallegt — en allt liðið.
Sr. Guðmundur Óli: — Þetta hefir
þó verið eins og við vorum að tala
um óðan fegrað og slípað og e. t. v.
sleppt of miklu úr fyrir börnin, — en
gœtuð þið bent ó einhver atriði, sem
ekki eru í biblíusögum barnanna, en
œttu að vera þar?
Sjöfn: — Já, svo dœmi sé tekið af
16