Kirkjuritið - 01.04.1973, Qupperneq 49

retta leið til trúar. Margar skoðanir
eru uPpi. En Biblían er vegurinn, sem
kristinn maður verður að fylgja."
Einn|g minntist hann á, hversu mikil-
v®gt það vœri fyrir hinn kristna að
9era sér Ijósa grein fyrir þessum atrið-
UlT|( því ef hann gerir það ekki, er
ekki von, að hann geti kennt öðr-
Urn- Annars er ekki hœgt að rekja
ailt, sem þessir menn sögðu, en From-
®r iét alla gera stutta ritgerð um eitt-
vert þessara efna, sem nefnd voru
aður. Var mikill hugur í mönnum við
Pessa ritgerðasmlð, og margir notuðu
timann frá hádegi fram að kaffi til að
./Stúdera" þessi efn i. Á milli morgun-
ynrlestranna var bœnastund. Til-
ynnt voru bœnarefni og síðan komu
uHtrúar hverrar þjóðar saman sér.
ÚTILÍF og skemmtanir
Erítím
var alltaf eftir hádegi og fram
eftir degi,
og menn gátu stundað
ýmsar íþróttir, svo sem blak, keiluspil
°9 borðtennis. Góða veðrið var not-
Qþegar það gafst: farið var í
9°ngutúra og verzlunar- eða skoðun-
a' erðir niður í þorpið. Dalurinn er
n° kuð hátt yfir sjó, og oft var veðrið
VlPað og gerist hér heima á sumrin,
'gning eða þokuloft, þannig veður
°r einrnit, þegar farið var í skoðun-
ar erð upp á fjall nokkurt. Sumir
9en9u upp á fjallið ,en aðrir fóru í
sV tu' En er upp kom, sáu allir það
^ ma- þokuna. Ekki nutu menn því
ns ágceta útsýnis, sem kunnugir
a9 u, að cetti að vera þar. Einn dag-
^n órurn við Gísli Jónasson, félagi
asla?' ‘ TjolIgöngu og náðum að kom-
20nn n^aiiinn snia- Það var í um
m yfir sjó, en það var hálf
islenzkt bragð af því að vera staddur
í snjó i ökla i miðjum ágúst.
STARFSÞJÁLFUN í HÓPUM
Nú — en litum nánar á námskeiðið.
Einn þáttur þess var að þjálfa fólk til
að stjórna litlum bibliuleshópum.
Þátttakendum var skipt i litla hópa
og var spjallað um ákveðna kafla i
Lúkasarguðspjalli. Á þessum stundum
var rœtt um, hvað hver maður hefði
lcert af kaflanum um Guð, Jesúm eða
trúna eða eitthvað í sambandi við
það. Er óhœtt að segja að svona um-
rœðuhópar eru mjög gagnlegir og
uppbyggilegir fyrir hina kristnu.
Þarna geta menn spjallað og spurt
um trúna og miðlað af reynslu sinni.
Ekki eru höfð nein skýringarrit um
hönd, heldur er orð Guðs látið um að
tala og uppfrœða. Þessi aðferð er nú
mjög útbreidd erlendis t. d. meðal
kristinna stúdenta. Er hún talin einna
áhrifamest til að vinna fólk til trúar
á Krist. Oft er farið þannig að, að t. d.
tveir stúdentar biðja Guð, að hann
bendi þeim á einhverja úr hópi sam-
stúdenta, sem þeir gœtu myndað
svona hóp með. Það stendur ckki á
því að hann geri það, og sá hópur,
sem þannig er myndaður, á það sam-
eiginlegt að vilja lesa Biblíuna og
frœðast um það, sem í henni stendur.
Þeir kristnu í hópnum skýra frá því,
sem þeim finnst mikilvœgast í te: tan-
um og hvert gagn hinn kristni hafi
af honum. Þannig kemur uppfrcsðslan
í Orðinu smám saman og Biblian,
sem er lifandi og kröftug, talar til
þeirra, sem ekki eru kristnir og lýkur
upp fyrir þeim fyrirœtlunum Guðs
með okkur mennina.
47