Kirkjuritið - 01.04.1973, Síða 81

n°ster (Faðir vor) og hugsaðir ekki
n®hi um annað en Ijúka orðunum og
V o töluna, og vissir ekki sjólfur, ef
S.rt vceri, um hvað þú vœrir að
1 ja eða hvað þú hcfðir verið að að-
^-'•ast? Því ag þg hefur ekki haft í
nu9a að leggja eitt eður annað fyrir
U eða biðja hann neins. Eina ástceð
Un |il að biðja er sú, að þér er á herð-
agt að biðja þessarar bcenar og
fV° ot'- ^að vilt þú halda og fram-
'Vc.ma. Fr þag furgaí ag þrumur 0g
0 ingar kveikja í kirkjum, úr því að
^°r Ojörum bcenahúsið að smánarhúsi
°9 kollum bcen, þóft vér leggjum ekk-
yúr Guð cða biðjum neins? En vér
b'VR01 Cl^ ^ara e'ns a® Þeir- sem
urn^aSt cinhvers at miklum höfðingj-
m Þ0ir |gta s^r nœgja orga.
Ur' Annars héldi höfðinginn, að
vr Vceru að gera gys að honum eða
ru ekki með réttu ráði. Heldur
J0ra þeir þag ejns Qg vjg g Qg
fg99ia ^ram neyð sína vandlega, en
að^h^0^ na^ hans með góðu trausti,
tal Ver®'- ^annig verðum vér að
einh Um aiweðna hluti, nefna
násria ney® með nafni, fela það
hev QnS °9 QÓðvild °g efa eigi, að
ha ^ uV6rðL hv' a® siii<ri bcen hefur
Urnn eitic5 bcenheyrslu, en það hef-
jar neskur drottnari ekki gjört.
bjg. ' ,^er kunnum snilldar vel að
líkJ0 0 Í3ennan hátt, þegar vér líðum
j§ msneyð. Ef vér erum sjúkir, er far-
hei|a al<a'ia heilagan Kristófer eða
obi h^Q ^ariooru' 9|öra heilögum Jak-
begig611' hln9að og þangað. Þá er
^ðhöf*0^0^690 ' 9a®u trausti °9
þea , vers konar góð bcen. En
stönc|r erum ' kirkju við messu, þá
Ver eins og drumbar, vitum
ekki, hvað segja skal eða harma. Þá
hringlar í perlunum, skrjáfar í blöð-
unum. Meira verður ekki úr þvl.
Ef þú spyrð, hvað þú cigir að
leggja fram og harma í bœninni,
veita boðorðin tíu og Faðir vor þér
auðveldlega frœðslu. Opnaðu augun
og lítfu á líf þitt og allrar kristninnar,
einkum andlegu stéttina, og muntu
sjá, hvernig trú, von og kcerleikur,
hlýðni, hreinlífi og öll dygð hcifa lagzt
niður, alls konar hrœðilegir lestir ráða
ríkjum, skortur er á góðum prédikur-
um og prestahöfðingjum, en hreinir
þorparar, börn, fífl og konur ráða ríkj-
um. Þá kemst þú að raun um, að
nauðsyn vœri að biðjast undan svo
ógnarlegri reiði Guðs um heim allan
með blóðugum tárum alla stund og
láflaust. Og satt er það, að aldrei fyrr
hefur verið meiri þörf að biðja en á
þessum tlmum og hér eftir til heims-
endis.
Hrceri slík ógnarleg vöntun þig ekki
til að biðja og kveina, þá láttu ekki
stétt þína, munkareglu, góð verk eða
bœn leiða þig afvega; það er ekki til
I þér kristileg œð, hvað guðrœkinn
sem þú ert. En allt er það boðað fyrir
fram, að á þeim tíma, er Guð muni
reiðast mest og kristnin líða mest,
muni ekki finnast biðjendur eða mál-
svarar hjá Guði, eins og Jesaja segir
grátandi I 64 kap.: „Þú ert oss reiður,
og enginn er því miður, sem standi
upp og haldi aftur af þér." Sömuleið-
is Ezkekíe! 22: „Ég hef leitað meðal
þeirra, hvort ekki vœri einhver, sem
setfi girðingu milli vor og stœði gegn
mér og vœri til varnar gegn mér. Ég
hef ekki fundið hann. Því hef ég út-
hellt reiði minni yfir þá og gjöreytt
79