Kirkjuritið - 01.04.1973, Qupperneq 87

6 ' rett' °9 leiða þá þannig til rétts
s 'i^ings með gœtni. En séu þeir þrá.
"" °9 láti þeir sér ekki segjast, skul-
um vér |áta þg ejga sjg 0g gjörum
sem vér vitum rétt.
23. Önnur œfing (freisting), sem
ernur yf|r oss frö öðrum, er það, þeg-
r nnenn eða djöflar sœra oss, eins og
e9ar vér erum sviptir eignum, veikj-
rns1' á líkamanum og erum rœndir
rnannorðinu og allt þetta getur reitt
,Ss dl reiði, haturs, óþolinmœði og
ef°SetTI'' ^v' að verl< Guðs stjórnar oss
lr vizku hans og ekki skynsemi vorri
9 samkvœmt heilagleika hans, ekki
Guð °Stýriiœtis vors, bví að verk
u s er vizka og hreinleiki, vort verk
^e|mska og óhreinleiki, sem á að
na- Þannig á það að ríkja í oss
^am vœmt friði hans og ekki sam-
fr'S^mt vorr'' óþolinmœði og
GuS^h ^V' triður er einnig verk
Se^S', ^^'-’liamœðin erverkholds vors,
hölH Q iinna °9 dsyia, svo að vér
da Um ilvarve1'na andlegan helgi-
0a9:.séurn lausir frá vorum verkum
þe atum Guð vinna verk sitt í oss.
iSss vegna sendir Guð oss margt erf-
þrá Sem re^'r °SS reiði, miklar
^nceð''^ Sem vei<ia hiá oss óþolin-
hei '• ioi<s dauðann og smán
msins, +j| ag deyðo hjá oss slík
Með °h9-^am iilinn 9arr|la mann).
er| i3^'^ leifar hann einskis annars
leys'6 ° ét re'3i, óþolinmœði og frið.
Verk'ið>^' V'nna verh sitt, þaá er friðar-
kap' u°SS’ ^V° se9'r -lesaia ' 28.
þe$s' '' ann vinnur annarlegt verk til
Hvag0 homast að sínu eigin verki."
ir 0 er það? Hann sendir oss þraut-
°g fr-* iið r'l að kenna oss þolinmœði
Hann býður oss að deyja, til
þess að hann geti lífgað oss, unz
maðurinn er reyndur orðinn og verð-
ur svo friðsamur og hljóður, að hann
lcetur ekki á sig fá, hvort vel gengur
eða illa, hvort hann lifir eða deyr,
hvort hann er heiðraður eða smánað-
ur. Þar býr Guð sjálfur einn. Þar eru
aldrei mannaverk. Þetta er þá að
halda og helga hvíldardaginn rétt. Þá
stjórnar maðurinn sér ekki sjálfur,
œskir einskis sjálfur, þá hryggir hann
ekkert, heldur leiðir Guð hann sjálfur.
Þar er einskœr guðleg löngun, gleði
og friður með öllum öðrum verkum
og dyggðum.
24. Þessi verk metur Guð svo mik-
ils, að hann býður oss ekki aðeins að
halda helgidaginn, heldur og að
helga hann og álíta hann heilagan,
og sýnir með því, að ekkert er til dýr-
mœtara en þrautir, dauði og alls kon-
ar ólán. Því að þetta er helgidómur
og helgar manninn (greinir) manninn
frá sínum verkum til Guðs verka, eins
og kirkjan er vígð til þjónustu en skil-
in frá náttúrlegum verkum. Því hon-
um ber að líta á þetta sem helgi-
dóm, fagna og þakka Guði, þegar
það kemur til hans. Því að þegar það
kemur, helgar það hann, svo að hann
uppfyllir þetta boðorð og verðursœll,
leystur frá syndsamlegum verkum sín-
um. Þannig segir Davíð í Sálmi 116:
,,Dýr er í augum Drottins dauði dýr-
kennda hans." Og hefur hann ekki
aðeins boðið oss slíka hvíld til að
styrkja oss til þessa, því að eðlinu er
óljúft að deyja, og því er það bitur
hvíldardagur að leggja niður verk sín
og vera þeim dauður, heldur hefur
hann huggað oss með fjölda orða í
Ritningunni og látið segja oss í Sálmi
85