Kirkjuritið - 01.04.1973, Síða 88

91: ,,Ég er hjá honum í neyðinni og
frelsa hann." Sömuleiðis í Sálmi 34:
„Drottinn er nálœgur öllum þjáðum
og hjálpar þeim. Ekki nóg með það,
hann hefur gefið kröftugt, öflugt
dœmi þessa: elskaðan einkason sinn,
Jesúm Krist, Drottin vorn. Hann hvíld-
ist allan sabbatsdaginn (nefnilega í
gröfinni),laus við öll verk sín, og upp-
fyllti fyrstur þetta boðorð, þótt hann
þyrfti þess ekki sjálfs sín vegna, að-
eins oss til huggunar, til þess að vér
vœrum kyrrir í öllum þrautum og
dauða og œttum frið. Vér eigum að
líta svo á, að eins og Kristur var vak-
inn upp aftur eftir hvíld slna, og lifir
nú áfram aðeins í Guði og Guð í hon-
um, þannig verðum vér einnig reistir
upp fyrir deyðingu vors (gamla) Ad-
ams, en það verður ekki til fulls nema
með dauða og greftrun eðlisins, til
þess að Guð lifi og starfi í oss að ei-
lifu. Sjáðu, þetta eru þrír liðir manns-
ins: skynsemin, fúsleiki og ófúsleiki,
en í þeim gjörast öll verk hans. Þá
verður þannig að deyða með þessum
þrem iðkunum: stjórn Guðs, ögun
sjálfra vor og meingjörða annarra, og
heiðra þannig Guð, œtla honum rúm
fyrir verk sín.
25. En slík verk og þrautir eiga að
fara fram í góðu trausti á hylli Guðs,
svo að öll verk séu inni falin í fyrsta
boðorð inu, eins og sagt hefur verið,
og trúin iðki þau og styrkist í þeim,
en hennar vegna eru öll önnur boð-
orð og verk sett. Sjáðu því, hvernig
fagur gullhringur myndast úr þessum
þremur boðorðum og verkum þeirra,
og hvernig annað boðorðið leiðir af
hinu fyrsta og kemur fram í því þriðja
og þriðja þrœðist aftur gegnum hið
annað inn í fyrsta boðorð, þvi að
fyrsta verkið er að trúa, það er
djörfung og traust til Guðs. Af þessu
leiðir annað verkið: að vegsama
Guð, játa náð hans, gefa honum
einum alla dýrð. Síðan kemur hið
þriðja: að þjóna Guði með bœn,
hlýða á prédikun, beina hugsun og
löngun að velgjörð Guðs, auk þess
að aga sjálfan sig og þvinga hold
sitt. Þegar nú hinn illi andi verður
var við þessa trú, dýrð Guðs og
og guðsþjónustu, œrist hann og
byrjar ofsókn, rœðst á líkama, mann-
orð og líf, leggur á oss veikindi, fá-
tœkt, smán og dauða, en því rœður
Guð og stjórnar. Sjáðu, þarna hefst
annað verkið eða annað helgihald
þriðja boðorðs. Við það reynir mjög
á trú vora eins og gullið í eldinum-
Því er það stórt að varðveita traustið
á Guði, þótt hann valdi oss dauða,
smán, helsubresti og fátœkt, og telja
hann gœzkuríkan föður þrátt fyrir svo
œgilega mynd reiðinnar, en það verð-
ur að gerast í þessu verki þriðja boð-
orðs. Þjáningin neyðir trúna til að
ákalla nafn Drottins í þjáningunni oQ
lofa hann og kemur þannig gegnum
þriðja boðorðið að öðru boðorði. Og
trúin vex við þetta ákall og lofgjörð
um nafn Guðs og kemur til sjálfrar sín
og styrkist þannig við þessi tvö verk
annars og þriðja boðorðs. Síðan hefst
hún handa með verkum og kemot
aftur til sjálfrar sín í verkunum, alveg
eins og sólin kemur upp og skín til
sólseturs og kemur aftur að sólarupp'
rás. Því er dagurinn eignaður hinu
friðsama lífi í verkunum, en nóttin
hinu líðandi lífi í mótlœtinu, og trúin
lifir og starfar í hvoru tveggja, genð'
86