Kirkjuritið - 01.06.1975, Síða 37

°9 trúarjátningu. Jesús Kristur hefur
Verið hafinn yfir sérhvert annað nafn;
V|® Þráum þann dag, er sérhvert
e beygir sig fyrir honum, og sér-
hver
Drottí
tunga viðurkennir hann sem
, tín- Gal. 1:6—9; Róm. 1:18—32
jj Tlm- 2:5,6; Post. 4:12; Jóh. 3:16—19
M 3'9’ Þess- 1:7—9: Jóh. 4:42
att- 11:28; Ef. 1:20,21; Fil. 2:9—11.
boöunar fagnaöarerindisins
fa9naSarerindið er að breiða
dái 9U t'Sindi, að Jesús Kristursé
lnn fyrjr syndir okkar, upprisinn
rí,m^Væmt Ritningunni, og að hann sé
jn Jandi Drottinn, sem býður fyrirgefn-
9u synda og hina frelsandi gjöf Heil-
Dvö|^nCta trúuðum og iðrandi.
Urn 0l<,<ar knistinna manna í heimin-
Syn|6r ÞoSun fagnaðarerindisins nauð-
Sam°9 °9 ®r þannig nokkurs konar
hlustal' sem hefur þann tilgang að
Boð 3 meS ervei<ni til að geta skilið.
að fa9naSarerindisins sjálfs er þó
^rist 0C5a se9ule9a’ biblfulega
bað - S6m Frelsara °9 Drottin, með
til h ' Þu9a að fá fólk til að koma
bantv118 Sem einstaklin9ar °9 sættast
er qk? v'® ^uS- Við boðunarstörfin
leyn Ur el<ki veitt það frjálsræði að
fyiq . eSa draga fjöður yfir kostnað
o,lumarÍnnar vis Krist. Jesús býður enn
að af Þeim’ sern honum vilja fylgja,
kr0s neita sia|tum sér, taka upp sinn
fé|aa- ?9 semJa sig að hinu nýja sam-
arerinn anS ^fiei®in9 boðunar fagnað-
Krist ■ IS'ns feiur ' sér þjónustu við
^rfull'JTl-mUn ' kirkju har,s og ábyrgð-
I * Þj0nustu í heiminum.
0r- 15.3, 4; Post. 2:32—39; Jóh.
20:21; I. Kor. 1:23; II. Kor. 4:5; 5:11,
20; Lúk. 14:25—33; Mark. 8:34; Post.
2:40, 47; Mark. 10:43—45.
5. Kristileg þjóófélagsábyrgö
Við fullyrðum, að Guð sé bæði skap-
ari og dómari allra manna. Þess
vegna ættum við að taka hlut í um-
hyggju hans fyrir réttlæti og sátt í
mannlegu samfélagi og fyrir frelsun
manna undan hvers kyns kúgun.
Vegna þess, að hver maður og allt
mannkyn er skapað I mynd Guðs, án
tillits til kynþáttar, trúar, hörundslitar,
menningar, þjóðfélagsstiga, kyns og
aldurs, hafa allir jafnt manngildi, sem
afla ætti sér virðingar og þjónustu en
ekki að arðræna. Einnig í þessu sam-
bandi viðurkennum við vanrækslu
okkar, því stundum hefur því verið
gleymt, að boðun fagnaðarerindisins
og félagslegu störfin eru óaðskiljan-
legir förunautar. Eigi að síður er sátt
við mann ekki sátt við Guð, né heldur
þjóðfélagslegar umbætur boðun fagn-
aðarerindisins, og þá ekki heldur
stjórnmálalegt frelsi frelsið í Guði.
Samtímis höldum við þó fram því, að
boðun fagnaðarerindisins og þátttaka
í þjóðfélags- og stjórnmálum séu hlut-
ar kristilegrar skyldu okkar. Báðir eru
nauðsynleg tjáning á kenningu okkar
um Guð og mann, á kærleikanum til
náungans og þjónustunni við Jesúm
Krist. í frelsisboðskapnum felst einn-
ig dómur yfir hvers konar arðráni,
kúgun og glæpum. Við ættum ekki
að vera hrædd við að benda á misferli
og óréttlæti, hvar sem slíkt fyrirfinnst.
Allir þeir, er við Kristi hafa tekið, eru
115
L