Kirkjuritið - 01.06.1976, Qupperneq 54

hann flutti hugleiðingu og bæn eða
las upp, bæði Guðs orð og annað, sem
var fagurt og mannbætandi. í skólan-
um var jafnan sérstök stund í upphafi
hvers skóladags, þar sem sunginn var
sálmur og ættjarðarljóð, lesið upp eða
flutt hugleiðing og beðið fyrir starfi
dagsins. Þessar stundir höfðu góð
áhrif og voru uppbyggilegar og hollar
hinum ungu nemendum á viðkvæmu
aldurs- og þroskaskeiði. Slíkar stund-
ir hafa tvímælalaust mikið uppeldislegt
gildi og stuðla að mannrækt og mann-
bótum. Þeir skólar fara því mikils á
mis, sem aldrei eiga helga og kyrra
stund til tilbeiðslu og íhugunar.
Eftir að séra Einar lét af kennslu-
störfum við Reykholtsskóla, gerðist
hann formaður skólanefndar og var
jafnframt prófdómari við skólann síð-
ustu árin. Þá var hann fyrsti formaður
skólanefndar Kleppsjárnsreykjaskóla
og var um langt skeið formaður
Fræðsluráðs Borgarfjarðarsýslu. Fleiri
trúnaðarstörf voru falin forsjá hans,
sem hér verða ekki upp talin. En öll
þessi störf leysti hann af hendi af alúð
og Ijúfmennsku, fórnfýsi og góðvild.
Árið, sem séra Einar lét af embætti,
var hann sæmdur riddarakrossi hinnar
íslenzku Fálkaorðu fyrir giftudrjúg og
blessunarrík störf sín að skóla-,
kirkju- og menningarmálum. Var sú
viðurkenning mjög að verðleikum veitt
og gladdi hans góða og barnslega
hjarta.
Hinn 1. júlí árið 1933 kvæntist séra
Einar eftirlifandi eiginkonu sinni, frú
Önnu Bjarnadóttur, dóttur hins kunna
og mikilhæfa fiskifræðings og yfir-
kennara, dr. Bjarna Sæmundssonar,
og konu hans, Steinunnar Önnu
Sveinsdóttur frá Búðum. Frú Anna er
fjölmenntuð og gáfuð kona og í hópi
mikilhæfustu og ágætustu kvenna
þessa lands. Hún var honum ómetan-
leg gæfa og styrkur og mesta ham-
ingjan í lífi hans. Alla tíð voru þau
hjónin mjög samrýmd og hamingju-
söm. Heimili þeirra var mikið menn-
ingar- og rausnarheimili, þar sem
jafnan var mjög gestkvæmt. Þar var
öllum jafn vel og ástúðlega tekið,
jafnt kotungnum smáa sem konungum
norrænna þjóða. Það fundu allir, sem
til prestshjónanna komu, að þó að
stofurnar væru litlar, þá var gestrisn-
in einstök, viðmótið hlýtt, hjartarúmið
mikið og sál húsbændanna stór oð
vitur.
Þau hjónin eignuðust fimm börn,
þrjár dætur og tvo syni. Tvær dæt-
urnar misstu þau kornungar, en hin
börnin þrjú eru á lífi. Eru þau vel
menntuð, gott fólk og traust, og hafa
tekið í arf gáfur og mannkosti for'
eldra sinna. Þau eru:
1. Bjarni, viðskiptafræðingur, bæjar-
stjóri á Akureyri, kvæntur Gíslína
Friðbjörnsdóttur úr Reykjavík.
2. Steinunn Anna, menntaskólakenn-
ari, gift Heimi Þorleifssyni, kennara
og sagnfræðingi.
3. Guðmundur, viðskiptafræðingar’
deildarstjóri í Fjármálaráðuneytin^’
kvæntur Dóru Sigurðardóttur ur
Reykjavík.
Séra Einar Guðnason var óvenjuleð3
hlýr maður í öllu viðmóti og viðkynn'
ingu. Ef ég ætti að lýsa honum me
tveimur orðum, þá væru það orðin
hlýja og mildi. Hlýjan og mildin e,n
kenndu hann sem mann, prest oð
sálusorgara og sem kennara. Han
132