Kirkjuritið - 01.06.1976, Qupperneq 62

ing hugtaksins. Hún er frá Jóhannesi
guðspjallamanni. Um aldir og allt frá
frumkristni var hann með vissu skil-
inn svo, að hann væri að ræða um
hinn einstæða atburð, er gerðist í
Jesú Kristi, þeim, er var Guð, en
gjörðist maður, gaf líf sitt til lausnar-
gjalds fyrir marga synduga menn og
reis upp frá dauðum, til þess að þeir,
sem á hann trúa, mættu einnig rísaupp
til eilífs lífs og réttlætis með honum. í
Jesú Kristi einum varð Orðið hold
með þessum hætti. Og ekki er hjálp-
ræðið í öðrum.
En sé breitt yfir þetta, reynt að
gleyma því, og annað ,,raunverulegra‘
og ,,jarðneskara“ hjálpræði boðað,
hvað er þá um að ræða annað en hið
eldgamla mannlega hjálpræði farisea,
klaustramanna, skólaspekinga og
líberalista eða nýguðfræðinga,
maðurinn einn frelsi sjálfan sig með
eigin góðverkum?
G. Ól. Ól.
Kirkja og kristinboð
A) Róttæk aðgreining kirkju og kristniboðs byggist á misskilningi: í
Biblíunni fara kirkja og trúboð ávallt saman. Þar er kirkjan aldrei kirkja
einungis með þeim hætti, að hún sé þá ekki lengur kristniboðsakur.
Kirkja og kristniboð fara saman. Þar sem kirkja er, þar er einnig kristni-
boð, og þar sem kristniboð er, þar er kirkja.
B) Kirkjan getur einungis predikað fyrir öðrum, prediki hún fyrir sjálfri
sér jafnframt. Einungis iörandi kirkja getur með öörum orðum verið
kristniboðs kirkja.
Jakob Jocz, prófessor: Christians and Jews. Encounter and Mission.
140