Kirkjuritið - 01.06.1976, Qupperneq 65

hverjum aðila óháðum Guði eða hon-
Urn fjandsamlegum.
Kristnir menn tilbiðja Guð, skapar-
ar|n, sem í sífellu gengur til baráttu við
myndir hins illa í heiminum. í fyrir-
bærum náttúrunnar (svo sem sólar-
uPprás„ gangi árstíða o. s. frv.) líta
Þeir vitnisburð um starfandi vilja skap-
arans, sömuleiðis í þeim mannlegu
samskiptum, sem miða til blessunar.
í vitundinni um starfandi vilja skap-
arans hryggjast þeir yfir birtingar-
myndum hins illa í heiminum, sem í sí-
fellu vill vinna verki Guðs mein, en
treysta því, að Guð sé sá, sem sigri,
eins og hann í upprisu sonar síns sigr-
að' dauðann (I. Kor. 15.50—58; sbr.
J°b. 19.25—27).
2'2.3. |jm mannjnn
^eðurinn er skapaður í mynd Guðs.
Það þýðir, að hann er kjörinn þjónn
Guðs til að viðhalda sköpunarverkinu
°9 uppbyggja það í hlýðni við skipun
Guðs, í umhyggju við náttúruna, í
Þiónustu við meðbræður sína, þiggj-
andi frá Guði einum líf og anda og
alla hluti (sbr. Post. 17.25; Matt. 6.25—
I. Mós. 1.26—31; Sálm. 8.4—10).
ÞaH mannsins kemur fram í því, að
^Surinn ranghverfir vilja sínum til ó-
Þl^ðr>i við Guð. Þar af leiðandi eyðir
^ar>n náttúrunni, og í stað þess að
ióna notar hann meðbræðurna sem
^ki til að efla eigin ávinning.
lilla í heiminum, í hvaða mynd sem
að er, er andstæðingur Guðs, sem
aðurinn er kallaður til að berjast á
oti- Uppruni þess er óskýranlegur, en
í eðli sínu er það afneitun á Guði og
vilja hans. Rætur hins illa ná dýpra
en til persónu einstaklingsins. Hið
illa bindur veröldina sem heild í viðj-
um sínum og birtist í ólíkum myndum
jafnt persónulegum sem félagslegum
svo sem: sjúkdómum, örbirgð, styrjöld-
um, hörmungum, ranglæti, hatri, eigin-
girni, hroka, öfund, afbrýðisemi, spill-
ingu, flokkadráttum, metingi, þráttan,
svalli og ósiðsemi hvers konar. Hið
illa birtist og í fyrirbærum í náttúrunni
svo sem: jarðskjálftum, eldgosum,
þurrkum og flóðum.
2.2.5. Um endurlausnina
Einn hefur sigrað hið illa, Jesús Krist-
ur. Hann mætti hinu illa í sama mæli
og aðrir menn, en hann gerði það, sem
vér gerum ekki og getum ekki: sigraði
það.
Sigur hans opinberaðist á páskum,
og kirkjan vitnar, að Guð vilji gera alla
menn hluttaka í þeim sigri. Verk kirkj-
unnar felst þess vegna i að safna
mönnum saman undir drottinvald Jesú
Krists með því að boða orð hans og
veita sakramentin, en í þeim veitist
oss hiutdeild í lífi hans.
2.2.6. Um frelsunina
Enginn frelsast nema fyrir Jesúm
Krist, því að hann einn hefur unnið
það verk, sem nægir til hjálpræðis.
Frelsunin er því ekki náttúrulögmál,
heldur Guðs gjöf, sem oss er boðin í
orði Guðs og vér fáum þegið í trú.
Biblían kennir: Guð vill, að allir verði
hólpnir og komist til þekkingar á sann-
leikanum (I. Tím. 2.4). Hjálpræðisverk
sitt vann hann í Jesú Kristi, sannleik-
143