Kirkjuritið - 01.12.1976, Qupperneq 30

koma vestur. Var hann vígSur af kirkju-
félagsforseta, sr. Jóni, skömmu eftir
að hann kom heim úr íslandsför sinni.
— Naut hann mikillar hylli og vinsæloa
safnaðarfólks síns, — og má hiklausí
telja þau 3 ár, sem hann dvaldi í Arg-
yle, blómaskeiðið á starfsferli hans.
Hann var gáfumaður, — og þótti ágæt-
ur ræöumaður. Hann tók upp þann
sið að predika ,,blaðalaust“, — og
lagði á það svo mikla áherzlu, að sú
aðíerð yrði almennt upp tekin af
prestum, — að nánast lítur út, sem
allt að því sáluhjálparatriði í vitund
hans. — Árið 1893 var sr. Hafsteinn
kvaddur til að þjóna söínuði sr. Jóns
Bjarnasonar í Winnipeg, sem um þær
mundir átti við megna vanheilsu að
stríða. Að ári liðnu var sr. Jón kom-
inn það vel til heilsu, að hann gat
tekið við starfi sínu á ný. Varð það
þá að ráði, að sr. Hafsteinn staríaði
áfram í Winnipeg, og ynni að stofnun
nýs safnaðar í hinni ört vaxandi borg.
Söfnuður sr. Hafsteins nefndist
Tjaldbúðarsöfnuður, — og kom hann
sér brátt upp kirkju, sem sr. Hafsteinn
nefndi Tjaldbúðina. Var það talið víst,
að Tjaldbúðarsöfnuður gengi í kirkju-
félagið, en sú varð ekki raunin á. —
Sr. Hafsteinn vildi hafa söfnuð sinn
óháðan, — og sagði sig sjálfur úr
kirkjufélaginu árið 1896. —Tjaldbúða-
söfnuði þjónaði hann áfram til alda-
móta. En þá sagði hann af sér, fluttist
alfarinn til Kaupmannahafnar og
dvaldist þar til æviloka, — árið 1929.
Árið 1898 fór sr. Hafsteinn að gefa
út lítið rit, er hann nefndi „Tjald-
búðina". — Kemur þar skýrt í Ijós hin
neikvæða afstaða hans til kirkjufélags-
ins — og sérstaklega hefir hann horn
268
Sr. Hafstein Pétursson
í síðu sr. Jóns Bjarnasonar. — Svo
virðist, sem honum hafi fundizt hann
vera sniðgenginn, — jafnvel ofsóttur
— af starfsbræðrum sínum. — En Þ°
munu ásakanir hans hafa verið, —
verulegu leyti — á fölskum rökum
reistar, — rökum, sem voru að mestu
hans eigin hugarfóstur. — Af TjalÞ'
búðinni gaf hann út 10 hefti, — ^
þau fyrstu í Winnipeg, — en hin 7
og eitt aukahefti, voru prentuð í Kaup'
mannahöfn. — Það mun vafalaust
sannmæli, sem sr. Björn B. Jónsson
segir um sr. Hafstein látinn, að hann
hafi verið meiri gáfumaður en g&u
maður.
Sr. Oddur V. Gíslason var löngu
A