Kirkjuritið - 01.12.1976, Side 68

verð eg daglega var. Nóg er skrifað í
bókum, víst er um það, en ekki hefur
því öllu verið komið inn í hjörtun.
Um guðsþjónustuna
Þar sem stærsti og mikilvægasti liður
guðsþjónustunnar er að predika Guðs
orð og kenna það, þá högum vér pre-
dikuninni og lestrinum á eftirfarandi
hátt. Á helgidögum eða sunnudögum
höldum vér óbreyttum venjulegum
pistlum og guðspjöllum og þrenns
konar predikunum. Snemma dags um
kl. 5 eða 6 eru sungnir einhverjir sálm-
ar eins og við óttusöng (metten). Því
næst er pistill dagsins predikaður,
fyrst og fremst vegna starfsfólksins,
svo að fyrir því sé séð og það heyri
Guðs orð, ef það getur ekki verið
viðstatt hinar predikanirnar. Þá fylgir
andstef (antiphen) og Te deum laud-
amus (Þig Guð lofum vér) eða Bene-
dictus (Lofsöngur Sakaria) (Lúk. 1:
68—79), hvert á eftir öðru ásamt Faðir
vor, kollektubæn og Þökkum Drottni.
Við messuna um kl. 8 eða 9 er
predikað út frá guðspjallinu samkvæmt
kirkjuárinu. Síðdegis við kvöldsönginn
(vesper) er Gamla testamentið predik-
að áframhaldandi og ýtarlega á undan
Magnificat (Lofsöng Maríu, Lúk. 1:
46—55). En ástæðan til þess, að vér
höldum við skiptingu pistla og guð-
spjalla eftir kirkjuárinu eins og siður
hefur verið, er sú, að vér höfum ekk-
ert við hana að athuga. Þannig hef-
ur það verið venja í Wittenberg allt
til þessa, svo að margir eru þeir, sem
læra að predika, þar sem slík skipting
pistla og guðspjalla hefur haldizt og
ef til vill helzt. Þar sem vér viljum
verða þeim að liði með þessu og þjóna
þeim og án þess að það skaði oss, þá
látum vér það haldast þannig, en jafn-
framt viljum vér ekki ávíta þá, sem
taka fyrir heilu guðspjöllin. Vér álítum,
að leikmaðurinn fái næga predikun og
fræðslu í þessu. En sá, sem óskar að
gera meira, finnur nægilegt fyrir aðra
daga. Nánar tiltekið er snemma á
mánudögum og þriðjudögum lesið fyr-
ir úr boðorðunum tíu, trúarjátning-
unni og Faðir vor, um skírnina og
sakramentin. Þannig er þessum tveim-
ur dögum úthlutaður katekisminn. Þeir
styrkja hinn rétta skilning. En snemma
á miðvikudögum er lesið á þýzku. Til
þess er Matteusarguðspjall vel fallið.
Þar af leiðandi á dagurinn að tilheyra
því, vegna þess að það guðspjall er
hentugt til fræðslu almennings. Það
greinir frá hinni góðu predikun Krists
á fjallinu (Matt. 5—7) og er vel til þess
fallið að leiða til iðkunar kærleikans
og góðra verka. En Jóhannesarguð-
spjall, sem kennir kröftuglega trúna,
hefur einnig sinn eigin dag, laugardag-
inn eftir hádegi við kvöldsönginn
(vesper), svo að vér getum æft oss
daglega á tveimur guðspjöllum. Árla
morguns á fimmtudögum og föstudög-
um er lesið úr pistlum postulanna og
það, sem eftir er af Nýja testamentinu-
Með þessu er nægilega vel séð fyrir
lexíum og predikunum til þess að Guðs
orð hljómi, en auk þess er gert ráð
fyrir lexíum í æðri skólum fyrir lærða-
Við æfingu pilta og nemenda í Bibl'
íunni er farið að eins og hér segir-
Alla vikuna á undan lestri úr ritning-
unni syngja þeir nokkra sálma á lat'
ínu eins og venja hefur verið hinga®
306