Kirkjuritið - 01.09.1977, Qupperneq 23

bað að c ■
upp k er’ en Þá var ákveðið að koma
betta *ndasf<öla á staðnum. Allt var
Ur Var Þvælast fyrir, en engu að síð-
reisa s?a"taf stefnt að því að endur-
begar . elh°lt. Ég minnist þess, að
stefnu h^3 ^°m fyrst tais a Presta'
"u9rnynda ^01110 tram sv0 fáránlegar
vildu n-lr’ íurðu gegndi. Sumir
fara ai11. 'áta bændastéttina um að
^ðgmeQ0lns 09 a Hólum. Það var allt
Sumtóská fem Þeim datt ' hug’ —
til gógs 9 e9a fáránlegt. Þó varð það
^rinurn p-' að við umræðurnar varð
er,clurrei J0st’ a3 Skálholt yrði ekki
ekki agS nema á einn veg. Það þurfti
9era ha»endurreisa Þa<5, til þess að
Þa5ÞVa 95 bújör5.
Urn Ská|hrU mar9ar samþykktir gerðar
0t ' prestafélagi Suðurlands.
„Te Deum“ — og beinin Páls
— Mér er t. d. minnisstæður fundur,
sem haldinn var í Skálholti. Hann var
að nokkru haldinn í Haukadal, en við
fluttum hann niður í Skálholt, vegna
þess að það átti að opna kistu Páls
biskups. Við höfðum fundinn hér í
kirkjunni, og þar flutti núverandi bisk-
up eina af sínum snjöllu og Ijómandi
góðu ræðum. Síðan fóru allir í hemp-
um út í kirkjugarðinn, og þar kom
margt stórmenni, forsetinn og eitthvað
af ríkisstjórninni og margir aðrir. Við
vorum að tala um það okkar í milli,
hvað við ættum nú eiginlega að gera
þarna við gröfina. Þá minntumst við
þess, að þegar bein Þorláks helga
voru tekin upp, þá var fenginn til að
stýra þeim söng, sem þar var sunginn,
Guðmundur Arason, sem ekki var þá
orðinn biskup. Það sýnir, að hann hef-
ur verið lítúrgíumaður, — að Skálholts-
biskup, Páll, skyldi sérstaklega fá hann
til. Og þar er getið um einn söng, sem
sunginn var. Það var ,,Te Deum.“ Og
þetta hefðum við viljað láta syngja,
en þá var ástandið þannig, að það
kunni þetta enginn maður nema bara
við tveir, núverandi biskup og ég. Og
við vorum ekki nógu miklir söngmenn
til þess að taka þetta að okkur einir,
svo að það varð úr, að við sungum
sálminn, sem þá var númer tvö í sálma-
bókinni. Hann er ortur út af „Te
Deum,“ — „Þig Guð, vor Drottinn,
göfgum vér.“ — Hann skilar ekki vel
frumtextanum, en er þó með efnið. Það
er soddan vitleysa að taka þessa
klassísku söngva og breyta þeim í
rím. Það er eyðilegging á þeim.
Við sungum mikið af sálminum, en
181