Kirkjuritið - 01.09.1977, Page 60

þegar Kristur konungurinn kemur til
kirkju sinnar og honum er fagnað með
kveðjunni: Hósanna Davíðs syni.
Blessaður sé sá sem kemur í nafni
Drottins. Hósanna í hæstum hæð-
um. (Sbr. guðspjallið: Sjá konungur
þinn kemur í Matt. 21. 1—9: Jesús
heldur innreið sína í Jerúsalem og er
hylltur af öllum þorra mannfjöldans).
Við íslendingar eigum fagran lof-
söng eftir Valdimar Briem sem aðeins
á við á 1. sd. í aðventu og er fyrsta
vers hans á þessa leið:
Slá þú hjartans hörpustrengi,
hrær hvern streng sem ómað fær.
Hljómi skært og hljómi lengi
hósíanna nær og fjær.
Hvert þitt innsta æðarslag
ómi af gleði þennan dag.
Konungurinn konunganna
kemur nú til sinna manna.
3. Kirkjusókn á aðventunni
Stundum heyrist kvartað yfir því, að
kirkjusókn sé einna minnst á aðvent-
unni. Þá hafi menn ekki tíma til kirkju-
göngu vegna anna við jólaundirbún-
inginn. Mörgum finnst sjálfsagt að
fara í kirkju á jólunum. En mér er
spurn: Förum við ekki mikils á mis,
við undirbúning jólahátíðarinnar, ef
við missum af messuhelgi aðventunn-
ar? Víða um lönd er 1. sd. í aðventu
mikill hátíðisdagur og kirkjusókn þá
mikil. í Svíþjóð t. d. er kirkja einna
mest sótt á 1. sd. í aðventu. (Áður var
kirkjusókn mest þar í landi í morgun-
messu á jóladag (julotta) og á föstu-
daginn langa).
Mér er mjög minnisstætt þegar ég 1
fyrsta sinn sótti messu í sænsku kirkj'
unni á 1. sd. í aðventu. Eftir prédikun
hvatti presturinn alla til að syngja sit{
hósanna eins og hann komst að orði-
Reis þá söfnuðurinn úr sætum °9
söng: Hósanna Davíðs syni. Blessaður
sé sá sem kemur í nafni Drottins-
Hósanna í hæstum hæðum. Af Þett'
töku safnaðarins í lofsöngnum mátt'
ráða að hann var mönnum kær °9
honum er það kannski að einhverju
leyti að þakka hve vinsæll þessi sunnU'
dagur er orðinn meðal Svía. Einnið
mætti rekja vinsældir hans til vaxan
áhuga á kirkjuárinu.
4. 2. sunnudagur í aðventu —
endurkoman
Það kveður sannarlega við annan tnn
í textum kirkjunnar á 2. sd. í aðven^
Þá er yfirskriftin: Drottinn kemur f
sinni. Guðspjallið er Lúk. 21. 25-"'
■33-
Þar eru þessi alvöruorð: „Tákn
mJnU
verða á sólu, tungli og stjörnum °9 f
jörðu angist þjóða, ráðlausra við dun
hafs og brimgný ... og þá munu me^
sjá mannssoninn koma í mætti ^
mikilli dýrð.“ Þarna er koma Drott,n^
með öðrum hætti en lýst var í 9
spjalli 1. sunnudags í aðventu. ^
er alvarlegur boðskapur en samt
gleðin ekki fjarri: „En þegar Pe f
tekur að koma fram þá réttið úr Ý ^
og lyftið upp höfðum yðar því að
yðar er í nánd .. . Himinn og jörð m .
líða undir lok en mín orð munu e ^
undir lok líða ... Vakið því allarstun
ir og biðjið svo að þér megið um
218