Kirkjuritið - 01.09.1977, Síða 78

ustu predikunarembættisins og þjón-
ustu við rikisvald og sveitarfélag.
Við þessar aðstæður var ekki margt,
sem keppti við kirkjuna um hugi og
líf manna.
En upp úr miðri síðustu öld tóku
lífshættir þjóðarinnar að breytast og
varð sú breyting mjög hröð um sl.
aldamót og framan af þessari öld.
Þetta verður við vaxandi trú þjóðar-
innar á getu sjálfrar sín og framfarir
í atvinnutækni, einkum til sjávar. Því
fylgdu svo breyttir atvinnuhættir. Fólk-
ið flutti úr sveitunum að sjávarsíðunni.
Þar risu umhverfis allt land þorp og
bæir, sem telja nú hundruð og þús-
undir íbúa, sem vinna að margþætt-
um framleiðslu- og iðnaðarstörfum.
Silfur og gull þjóðarinnar hættir að
renna úr landinu og fjármagn mynd-
ast til margvislegra framfarafyrirtækja
fyrir þjóðarheildina. Það leiðir til
bættra samgangna innan lands og
viö útlönd og aukinna lifsþæginda.
Vegir eru lagðir, bílar og flugvélar
o. s. frv. koma til skjalanna. Tala þjóð-
arinnar tvöfaldast á tæpum 50 árum.
Þjóðin kemst í nánari tengsl við
umheiminn, og við það veitast nýir
straumar auðveldlega inn í landið.
Stjórnmálastarfsemi verður almenn.
Áður óþekkt skilyrði til margvíslegrar
félagsstarfsemi þróast. Blaða-, tíma-
rita- og bókaútgáfa eykst stórkostlega
og munu hvergi í heiminum jafnmörg
blöð og tímarit á einstakling og hér.
Rafmagn, útvarp og sími verður al-
mennings eign. Þjóðin tekur að búa
í húsum úr steini og timbri í stað torf-
húsa áður.
7/7 þess að standa undir þessu öllu
þarf þjóðin að leggja mikið á sig.
236
Áherzlan á árangur vex og um leið
hraði og sérhæfing. Stórir almenningS'
skólar rísa og sérskólar o. s. frv.
Á um það bil 70 árum tekur þjóðin
stökk frá því að vera landbúnaðarþjóó
og í það að vera nútíma iðnaðarþjóÖ■
í þessum hamförum líður hin garnl3
bændamenning undir lok og umskip*'
in eru svo snögg, að tengslin mil*1
hins gamla og nýja í lífsháttum þjóðaf'
innar rofna alveg, einnig til sveita-
Hvaða áhrif hefur þetta nú á st^
krikjunnar og prestanna?
Það dregst saman, minnkar.
Flutningur fólks úr sveitunum
sjávarsíðunnar leysir upp hin stófLl
heimili sveitanna og um leið söfnuð'
inn. Þegar þetta fólk kom til nýrra
heimkynna í bæjunum var ekki au®'
velt að tengjast söfnuðinum þar,
það var af ýmsum ástæðum fleiruríI
en ókunnugleika. Verður komið að Pvl
síðar.
Menn einangruðust þannig frá söf^
uðinum og starfi hans og um
hverjir frá öðrum. En hér fór
f|eira
saman. Útvarpið útrýmdi viða að s'
ustu heimilisguðsþjónustum safnaÓar
ins. En um leið og guðsþjónustulíf'
iðis1
frá
hvarf úr lífi heimilisins einangra
jafnvel heimilisfólkið sjálft hvert
öðru í trúarlegu tilliti, og þá varð frU'
boðun og trúaruppeldi heimilis'n^
meðal barnanna ólífrænna og el<
eins markvisst og áður og safnaÓar
vitundin giataðist.
Fyrir hinni ungu kynslóð varð safn
aðarlífið og safnaðarstarfið og iaínVf
ekki trúin lengur hið eðlilega og s\a (
sagða. Þau lærðu að biðja og ^
kverið, en ólust óvíða upp við að ía
þátt í sameiginlegri guðsþjónljS