Leiftur - 01.01.1915, Qupperneq 24

22
L E I F T U R
það var, hafði þau áhrif á konu hans, að hún brjálað-
ist. Eftir það lifði hún við fásinnu og eymdarskap. En
áður var Kristín talin með efnilegri konum á sinni tíð.
Sú saga gekk að Guðna í Merkinesi hefði verið ráð-
lagt að íinna Jón stúdent á Bæjarskerjum á Miðnesi.
Hann var gáfumaður mikill, en sagt var að forneskja
væri í eðli hans og háttum. Hafði hann því orð á sér
að vita jafnlangt nefi sínu. Talað var að hann hefði
lofað Guðna því, að senda Einari þá sendingu, er kæmi
fram hefndum og lækkaði rostann í honum.
Sumarið áður en saga eldhnallarins hei’st, var það
kunnugt að Guðni reið ósjaldan út að Bæjarskerjum
til tals við Jón stúdent. Enginn lcunningsskapur var þó
áður þeirra milii, svo vitað yrði.
Var því svo almenl trúað að Jón á Bæjarskerjum
hafi, eftir heiðni Guðna hónda á Merkinesi, sent til
Einars bónda á Skála sendingu til þess að vinna hon-
um tjón, og þá helzt með bæjarbruna.
Guðni Ólafsson var fæddur 19. sept. 1798, en deyði
19. júní 1846.
Svo lýluir sögu Ketils.
Ketill dbrm. í Ivotvogi var mikill maður vexti, og
hinn vænsti að álili. Hann var trúmaður mikill, vand-
aður i öllum háttum og því manna merkastur að allra
dómi, sem þeldu. Sjálfur var hann og nokkuð við sög-
una riðinn. Nær var hann og kominn frélt um þau
Merkineshjón. Vermenn, er fréttirnar háru honum frá
Skála, voru og sumir hásetar hans.
Þetta alt var þess valdandi, að eg lagði fullan trúnað
á frásögn Kelils.