Nýjar kvöldvökur - 01.01.1944, Blaðsíða 26

Nýjar kvöldvökur - 01.01.1944, Blaðsíða 26
12 SÆNSKIR HÖFÐINGJAR N. Kv. hér. — Einkabarn mitt var aðeins stúlka, og það tók ég svo nærri mér, að ég leitaði dauðans og kastaði mér fyrir björg. Hjálmdís skyggði fyrir augun og sá nú að þetta var enginn annar en Þorgrímur bóndi, faðir hennar. Hún hljóp til hans, vafði hann örmum og grét af fögnuði. — Faðir minn, mælti hún, — að endingu fann ég j:>ig. Hér er ég nú komin til þess að færa þér vopn þín. Mikið gagn hafa þau gert mér og vel vörðu þau mig, allt þangað til ég sjálf lá undir fyrir sverðshöggunum. Þá grét gamli maðurinn og vafði hana upp að sér. . . . En nú varð allt í einu hljótt í Valhöll og allir hlustuðu: Fjarlægur hörpusláttur frá Fyrisvöllum hljómaði alla leið þangað upp. Valkyrjurnar lutu hver að annari og hvísluðu: — Sjáið, systur! Nú fagnar Þorgrímur, hinn góði bóndi, vegna þess að hann átti dóttur. C. Krause: Dætur frumskógarins. Saga frá Mexíkó. Guðmundur Frímann þýddi. (Framhald). XXVII. í ÞORPI PEKOANNA. Eins og lesandinn man, lofaði Ruben úrasali þeim félögum, Járnhönd og Nevado, er hann yfirgaf þá, að hann skyldi frelsa indíánastúlkuna Skógarblóm, unnustu Nevados. En hún var fangi í þorpi peko- anna. Að kveldi sama dags kom hann hljóð- lega út úr frumskóginum þeim megin við Colorado, sem þorp pekoanna var. Það leit út fyrir að hann kæmi langt að, því að klæði hans voru rykug og skórnir leirugir. Engin þreyta var þó sjáanleg á honum, öðru nær. Svipurinn var einbeitt- 'ur, eins og þess manns, sem hvggst að vinna mikil afrek. Hann stefndi til þorps peko- anna. Hundurinn Kosta fylgdi honum fast á hæla. Eftir því sem hann nálgaðist meir ákvörðunarstaðinn, því varlegar fór hann.. Inni í þéttum skógarrunna námu þeir staðar og kvekarinn tók ti! nestis síns. Þeg- ar hann hafði hvílt sig í nokkrar klukku- stundir skreið hann út úr fylgsni sínu og hélt ferðinni áfram með sömu varúð og áður. Nóttin var dottin á. en tunglsljósið lék óhugðnanlega um skóginn. Allt í einu stanzaði Kosta og þrýsti sér upp að hús- bónda sínum. Ruben nam staðar og skim- aði í kringum sig, en sá ekkert grunsam- legt. „Hvar var það, Kosta?“ hvíslaði hann lágt. Hundurinn skildi þegar hvað hann átti við og læddist hljóðlega á undan húsbónda sínum út í skóginn. Að vörmu spori nam hann staðar. Skógurinn var þar gisnari og tunglsljósið naut sín þar betur. Ruben faldi sig ásamt hundinum bak
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.