Nýjar kvöldvökur - 01.01.1944, Blaðsíða 23

Nýjar kvöldvökur - 01.01.1944, Blaðsíða 23
N. Kv, SÆNSKIR HÖFÐINGJAR 9 Hjálmdís og hélt áfram að hlæja. — En vita skaltu það, að ég átti einnig föður, sem þú. Og enda þótt hann væri tíu sinnum dauð- uur, skal hann samt spyrja það einhvern tíma, að ég hafi borið bóndaspjót lians með jafn miklum heiðri, og þó að ég hefði verið sonur hans. Tygjaðu þig í herklæði föður þíns, Styrbjörn, og láttu ekki konur hæða þig- Styrbjörn hélt nú til skipa sinna við ár- ósinn, og einn morgun í dögun skriðu þau frá landi. Seglin á stærstu og fegurstu skip- unum voru stöfuð með rauðum og gulum röndum, og hljóðlega og tignarlega skriðu þau meðfram sefgrónum ströndum. En þeg- ar þau komu út á Melarvatnið milli hinna grænu hólma, þar sem nautin stóðu og gláptu á þau, fengu þau mótvind. En þá voru lagðar út þrjátíu árar á borð á hverri snekkju, sem nú gengu hratt og stefndu til ókunnra stranda. — Geti ég ekki einhvern tíma orðið kon- ungur yfir þessu landi, þá vil ég ekki lifa! 4. Styrbjöm í víking. Styrbjörn sigldi nú langa lengi um höfin, fór hann víða og vann bæði borgir og lönd. Hann varð hinn mesti kappi og fékk viður- nefnið hinn sterki. — Eitt sumar hélt hann til eyjarinnar Wollin í Eystrasalti. Þar stóð þá Jómsborg, hinn nafnfrægasti kastali Jómsvíkinga. Jómshorg var talin óvinnandi með öllu, og manna á milli gengu sagnir um, að inn- an múranna væri herskipalægi svo stórt, að tvö hundruð langskip gætu legið þar í einu borð við borð. Styrbjörn sendi njósnara inn í borgina, og á þann hátt komst hann að því, að þar væri höfðingjalaust fyrir. Eggjaði hann nú menn sína að duga sem bezt og róa fram til atlögu. Þvert yfir hafnarmynnið var múruð hvelfing, bæði mikil og traust og lokuð með járnbentum liurðum og digrum slagbrönd- um. En yfir hvelfingunni var turn til vam- ar, og þaðan rigndi stórgrýti og vellandi vatni niður yfir hvern þann, er óboðinn reyndi að brjótast inn í höfn borgarinnar. Með dynjandi, æðisgengnu Iierópi lögð- ust allir menn á skipi Styrbjarnar á árarn- ar í einu og knúðu svo fast að snekkjan flaug áfram yfir hvítfyssandi vatnið eins og ör flýgur af bogastreng. Skeiðin rann á hið lokaða hafnarmynni svo að ekkert stóðst fyrir. Eikarbjálkarnir er halda skyldu hurðunum aftur, hrukku sundur með braki svo rniklu, eins og fjall helði rofnað. Hlið- ið opnaðist. En svo var höggið mikið, að skip Styrbjarnar klofnaði að endilöngu. Víkingar lögðust þá hver á sína ár og syntu inn í kastalann, en hin skipin ívlgdu eftir. Varð lítið um vörn, þegar inn var komið, og urðu Jómsvíkingar að gefa sig á vald Styrbjarnar hins sterka, taka hann til höfð- ingja yfir sig og sverja honum eiða. Enginn var tekinn í flokk Jómsvíkinga, sem var yngri en fimmtán vetra né eldri en fimmtíu. Hver maður varð að vera hertur í allskonar mannraunum og svo djarfur, að hann aldrei hopaði fyrir tveimur í bardaga. Fyrir slíka menn var það ánægja að fylgja höfðingja eins og Styrbirni. Aldrei sat hann um kyrrt, alltaf stöðugt fylgdi leiðangur eftir leiðangur. — Eftir að hann nú var orð- inn Jómsvíkingur, mátti hann aldrei láta í ljósi neina óánægju, aldrei kvarta né æðr- ast, Iivað sem mætti honum. Á hinum stöð- ugu víkingaferðum voru heldur ekki marg- ar stundir til slíks. En það heyrðu menn hans, að hann oft bylti séj andvaka í húð- fati sínu nótt eftir nótt. Hann hafði nú fengið bæði auð metorð og völd, frægð og oiðstír — allt það, sem sæ- konungur gat óskað sér — aðeins ekki það einasta, sem hann þráði og óskaði af alhug, það sem hann dreymdi um í svefni og vöku: Að standa á haugi föður síns við Uppsali 2
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.