Nýjar kvöldvökur - 01.01.1944, Blaðsíða 29

Nýjar kvöldvökur - 01.01.1944, Blaðsíða 29
N. Kv. DÆTUR FRUMSKÓGARINS + 15 Þau áttu heima í Boston. Ruben varð hlut- skarpari í ástamálunum og hlaut hina ungu læknisdóttur, sem var óviðjafnanlega fögur. Gonsalvo hvarf á braut og Ruben hafði engar fréttir af honum haft síðan. Ruben tók við búgarði föður síns, eftir að hann hafði gengið að eiga hina ungu heit- mey sína. Miklar skuldir hvíldu á búgarð- inum og fór svo að lokum að hann gat ekki undir þeim risið og neyddist til að selja hann. Fluttust þá ungu hjónin til Vestur- ríkjanna og settust að á litlu en snotru býli, er hann keypti í nánd við Rio Grande. Á þessum búgarði var það, að apacha- indíánarnir lögðu líf hans í auðn. „Ekki verður annað sér,“ tautaði hann við sjálfan sig, „en að einhver grimmlynd örlög hafi dæmt alla ætt mína til að falla fyrir indíánum. Móður mína, konu mína, elzta son minn hafa þeir myrt. Rauðskinni var einn af morðingjum bróður míns, og nú er lífi barna hans ógnað af rauðskinn- um. Eilíf bölvun hvílir yfir ykkur, rauðu djöflar! Krossför hefndarinnar er að vísu löngu hafin, en síðasti þátturinn er eftir, og þá skuluð þið fá öll ykkar níðingsverk margfaldlega endurgoldin.“ Degi var nú tekið að halla. Ruben hélt þó enn lengi kyrru fyrir í fylgsni sínu. LTm lágnættið fór hann loks á kreik. Kosta fylgdi honum eftir. Skreið hann á fjórum fótum yfir hið auða svæði milli hlíðarinnar og akranna sem að vatninu lágu. Yfir akur- inn gekk þeim ferðin greiðlega og þegar þeir náðu vatninu gátu þeir auðveldlega dulist í hinu háa sefi er óx á bökkum þess. Ruben varð fljótlega var við að indíáni hélt vörð milli vatnsins og þorpsins. Sá hann varðmanninn greinilega gegnum sef- ið. Hann virtist vera ungur og ekki líklegur til stórræða. Studdist hann fram á öxi sína og starði óaflátanlega út á vatnið. Allt í einu hrökk hann við. Eitthvert ■ókennilegt hljóð barst að eyrum hans. Og vel má geta sér þess til, hve undrandi og skelfdur liann var, er hann sá gamla indí- ánahöfðingjans, Makamsch, sem dauður hafði fundist skömmu áður, standa frammi fyrir sér. „Já, vissulega er það gamli Makamsch, sem þú sérð. Blóðsugan drap mig. Veiztu það?“ „Já,“ stamaði indíáninn. „Hinn rnikli andi,“ hélt hinn áfram, sem var enginn annar en kvekarinn, „hefir fal- ið mér að vara ykkur við Blóðsugunni og vera ykkur til verndar. meðan Svarti-Fálki er fjarverandi. Áður en ég var drepinn, hóf ég tomahawk-öxi mína gegn Blóðsugunni. En engin vopn vinna á henni. Hún er refsivaldur hinna hvítn manna, og mun ekki láta staðar numið fyiT en kynflokki okkar er útrýmt, ef ekki verður að gert í tæka tíð. Varið ykkur að troða henni ekki um tær.“ „Já,“ stamaði indíáninn. „Þekkir þú Skógarblóm?“ hélt öldungur- inn áfram. „Höfðingi minn ætti að vita að svo er,“ svaraði indíáninn. „Veiztu hvað sonur minn ætlar að gera við liana, jregar hann kemur aftur?“ „Hann ætlar að taka hana f'yrir konu, ef geggjun hennar læknast, en hún hefir ekki verið mönnum sinnandi í seinni tíð.“ „Ef svo er, bá verður að gæta hennar vel. Hvar er hún í nótt?“ „Þar sem hún er vön að vera." „Hver vakir yfir henni?“ „Gömul kona, sem Svarti-Fálki valdi til þess.“ „Nú býð ég þér að sækja hana,“ mælti gamli höfðinginn skipandi röddu, „og koma með hana á minn fund. Ég vil sjálfur vaka yfir henni, þangað til sonur minn kemur heim. Skógarblóm skal búa í gamma mínum, sem nú er auður. Ég skal halda vörð fyrir þig á meðan. Flýttu þér aðeins og komdu Skógarblómi á minn fund. Ég mun síðan sjálfur fylgja henni til gammans.“
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.