Nýjar kvöldvökur - 01.01.1944, Blaðsíða 27

Nýjar kvöldvökur - 01.01.1944, Blaðsíða 27
N. Kv. DÆTUR FRUMSKÓGARINS 13 við runna og beið átek.ta. Hann hafði heyrt skrjáfa í liminu skammt frá. Fram úr skóginum kom nú hópur apacha- indíána. Tveir fóru fyrir og var annar þeirra búinn að hætti indíánahöfðingja. Á eftir þeim komu fjórir og báru líkbörur á milli sín. Lík gamals indíána var á börun- um. Ruben taldi sjö börur bornar þannig gegnum skógarrjóðrið. Innan stundar var fylkingin horfin út í skóginn. Ruben reis á fætur og hélt í humátt á eftir, en gætti þess vandlega að láta ekki til sín heyrast. Þannig hélt hann á eftir líkfylgdinni sex mílur vegar, unz skóginn þraut og fram undan lá dalverpi nokkurt. Klettaborgir og ásar luktu um þ- ð á alla vegu. Allstórt vatn var í miðjum dalnum og á bökkum þess var þorp pekoanna. Byggingarnar voru að- eins fátæklegir strákofar, Istrútmyndaðir. Autt svæði var í miðju þorpinu, þar voru ráðstefnur indíánanna að jafnaði haldnar. Kvekaranum tókst að fylgja líkfylgdinni eftir heim undir þorpið. Þegar hann ekki þorði lengur að veita þeim eftirför, leitaði hann fylgsnis bax við nokkur tré í dalbrún- inni. Gat hann þaðan fylgst vel með öllu, sem gerðist í þorpinu I dögun gekk líkfylgdin inn í þorpið. Indíánakonur, sem voru við vinnu sína á nálægum ökrum bórðu sér á brjóst og þustu síðan heim í þorpið, til þess að flytja vinum sínum og venslamönnum sorgartíð- indin. í þorpinu var uppi fótur og fit. Felmtri miklu hafði slegið á þorpsbúa við þessa síðustu atburði. Ruben skemmti sér vel við að horfa á uppþotið. F.n allt í einu sá hann hvar gamall indíáni kom skálmandi. Ru- ben þekkti hann samstundis. Það var Ma- kamsch, hinn iliræmdasti af öllum indíána- höfðingjum, og faðir Svarta-Fálka. Indíáninn virtist ekki verða kvekarans Var og hélt sniðhallt fram hjá fylgsni hans. En þá spratt Ruben á fætur. Indíáninn heyrði harkið og vatt. sér snöggt við. Hóf hann samstundis tomahawk-öxi sína á loft og réðist á móti kvekaranum „Hvíldu öxi þína, gamli Makamsch,“ mælti kvekarinn rólega á apaclia-máli. ,,Ég er Ruben úrasali og fer með friði. Ég hefi margoft gist bæ pekoanna og hefi auk held- ur vegabréf frá Svarta-Fálka, syni Ma- kamasch." „Sonur minn, Svarti-Fálki, hefir skorið upp herör gegn öllum hvítum mönnum. Vegabréf þitt er einskis virði og þú verður að deyja,“ svaraði Makamsch. „Þú virðist hafa nauman tíma, gamli maður. Hefir þú ekki hugleitt, að ég er þrisvar sinnum hraustari en þú?“ „Makamsch er gamall," svaraði höfðing- inn, „en hann er hraustur hermaður og vissulega skal hann taka líf hins hvíta manns.“ Og öldungurinn gerði sig líklegan til að keyra öxina í höfuð kvekarans, en hann bar af sér lagið með byssuskeftinu. Hönd indí- ánans hné máttlaus niður og öxin féll glymjandi til jarðar. Samtímis flaug Ru- ben á hann og varpaði honum til jarðar. Kosta ætlaði að koma húsbónda sínum til hjálpar, en hann bægði honum frá. „Fyrir mörgum árum síðan,“ hóf Ruben hvíslandi mál sitt, „réðist þú og menn þín- ir inn á heimili bónda nokkurs. Þið særð- uð hann hættulega, drápuð móðir hans, svívirtuð konu hans og drápuð hana síðan. Elzta son hans drápuð þið líka og tveim yngri börnum hans rænduð þið. Ekkert hefir síðan til þeirra spursr. Konurnar tvær hengduð þið naktar upp í tré, og skemmt- uð ykkur við að misþyrma þeim örendum. Þið svarðflettuð þá dauðu og bóndanum ætluðuð þið sömu örlög. Þið hugðuð hann dauðan. En þegar til átti að taka var hann horfinn. Hann komst undan við illan leik og síðan þessir hræðilegu atburðir gerðust, hefir það verið eina köllun hans í lífinu að ná hefndum. Margan dag hefnd-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.