Nýjar kvöldvökur - 01.01.1944, Page 47

Nýjar kvöldvökur - 01.01.1944, Page 47
N. Kv. VITASTÍGURINN 33 orðið mörgum manninum slottulæknir lífsins, og þú ert ekki sá fyrsti, og verður sennilega ekki sá síðasti, sem hann muni sinna.“ Glaðar raddir og klingjandi glasahljóm- ur kvað við á ný í stofum Krögers læknis. Hin djúpa bassarödd Gottliebs yfirgnæfði hiria, og hlátur hans, hö-hö-hö, drundi við, eins og þegar gamli tvíeykisvagninn frá Bjarkasetri fór um torgið. Adam Stolz gekk um stofurnar í gamla diplómatfrakkanum sínum víða, sem var síðari að framan en að aftan, og brosti góð- látlega. Til að sjá virtist h; nn hneigja sig í hverju spori, þegar hann gekk. Hann var að velta fyrir sér, hvernig á því myndi standa, að lækninum skyldi allt í einu hafa dottið í hug að halda samkvæmi? Hann, sem aldrei fékk neina heimsókn! Og enn furðulegra var það, að einmitt honum skyldi vera boðið. Fía sagði, áður en hann fór að heiman: „Læknirinn er auðvitað farinn að verða guðhræddur, Iiann hefir orðið fyrir vakningu þegar hann var þarna svona lengi einmana og yfirgefinn. Hon- um væri eflaust fyrir beztu að fá sér nýjan lífsförunaut." Adam skildist mæta vel, að hún brann þegar í skinninu af áhuga á að hjálpa lækninum til að ná í nýja konu. Fía var viss um, að það myndi verða langtum auðveldara að ráðstafa þess háttar málum fyrir lækninn heldur en fyrir drykkjurút- >nn hann ívarsen, sem hún allt að því hat- aði, nú orðið. Guðrækni þeirrar, sem Fía hafði búizt við, várð Adam ekkert var við hjá Kröger lækni. Púnsbakkinn með öllu tilheyrandi benti í allt aðra átt. Þegar Gottlieb hevrði Sören gení koma, hljóp hann fram í forstofuna til að opna fyrir honum. Hann ætlaði einnig að nota tækifærið til að stinea að honum fáeinum heilræðum. Það væri sennilega vissast að setja hann inn í allar aðstæður, áðurenhann kæmi inn til hinna. Sören hafði mjúkan flibba og listamanna-hálsbindi, sem lá út á aðra öxlina. Hárið var sítt og afturkembt, en féll oft niður í augun, svo að hann varð öðru hvoru að kasta til höfðinu eða setja hnykk á það til að lvfta hárinu upp aftur. „Þú verður að vera þægur drengur í kvöld,“ hvíslaði Gottlieb. „Hvað áttu við?“ „Þú átt að vera dálítið varkár Sören." „Að verða ekki fullur, áttu víst við?“ „Onei, það gerir ekkert til, en. . . .“ Sören varð hýr á svipinn. „Það er þá hvorki bann né bindindi, en hvað liggur þér þá svo þungt á hjarta, gamla moldvarpa?" Gottlieb tók hann um hálsinn og hvísl- aði að honum: „Á meðan Jdú ert hérna innan veggja ,Á meðan ég er hérna innan veggja," endurtók Sören, eins og eftir eiðstaf. „Máttu ekk nefna neitt um konu, eigin- konu, kvenfólk, eða hvað það nú heitir.“ „Eða hvað það nú heitir," endurtók Sör- en vélrænt „Það er, er------já, hvað á ég að segja? Hö-hö, bannvara, forboðnir ávextir.“ Sören varð gramt í geði við þennan langa formála, sem hann taldi algerlega óþarfan. Hann reif sig lausan úr armkrika Gottliebs og sagði með talsverðri gremju: „Skollinn hafi öll þín heilræði! Held- urðu kannske, að ég hafi aldrei umgengist höfðingja og stórmenni, svo að ég nefni nú ekki þá allra æðstu, og annars alls konar fólk, þar sem ég hefi staðið andspænis flóknustu leyndarmálum fjölskyldulífsins. Heldurðu kannske ekki, að ég hafi séð fyrr- verandi eiginkonur með tilheyrandi frá- skildum fyrrverandi eiginmönnum, einka- börn, sameiginleg börn og alls kyns hyski á sveimi eins og þrumuský yfir hádyggðugum 5

x

Nýjar kvöldvökur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.