Nýjar kvöldvökur - 01.04.1951, Blaðsíða 14

Nýjar kvöldvökur - 01.04.1951, Blaðsíða 14
50 ENDURMINNINGAR KRISTJÁNS S. SIGURÐSSONAR N. Kv. mönnum, sem einnigvoru í kaupstaðarferð. Sátu þeir inni á „Bauk“ og drukku fast. En svo var stofa sú kölluð, þar sem veitt var brennivín í staupatali. Og þarna gátu menn setið og borðað nesti sitt. Þá var þar veitingamaður gamall og grá- hærður öldungur, sem Sveinn hét, mjög tignarlegur maður og virðulegur. Var hann faðir Benedikts Sveinssonar skjalavarðar og fyrrum alþingismanns. Þá var Benedikt unglingspiltur heima og skenkti vín í staup- um. Voru staupin ákaflega lítil, á allháum fæti og botnþykk, og tóku því mjög lítið. Voru þau kölluð pínuglös, og kostaði inni- haldið 6 aura. Elafði Benedikt nóg að gera að skenkja í staupin og taka á móti 6-aur- unum. En hann var kátur og fjörugur og hafði alltaf spaugsyrði að skjóta fram í tal bændanna. Hann mun þá hafa verið á lík- um aldri og ég, en þá var ég 17 ára. Klukkan 12 á miðnætti var veitingahús- inu lokað. Voru flestir þeirra, sem þarna sátu að drykkju, næturgestir, og var nú far- ið að vísa þeim til sængur. Voru flestir þeirra látnir sofa saman. Gekk mér illa að sofna, því að herbergisfélagar þessir þurftu að syngja og kveða langt fram eftir nóttu. Einnig er það siður drukkinna manna að ráðast að þeim, sem ekki vilja drekka með þeim, svo að ég fékk lítinn frið fyrir háðs- yrðum þeirra og áreitni. Þó munu allir hafa sofið nokkura stund seinni hluta nætur. Snemma var þó farið á fætur næsta morg- un. Var þá svo af mönnum runnið, að þeir voru ferðafærir. Fyrsta morgunverkið var þá að gefa hestunum og borða síðan nesti sitt, meðan hestarnir voru að éta. Feng- um við okkur molakaffi á eftir þurrum matnum, sem við höfðum í skjóðunum okkar. Og var síðan lagt af stað. Veður var bjart og gott, en dálítið frost. Varð nú Björn okkur Ólafi samferða. Heldur voru þeir karlarnir rámir og slyttulegir eftir þjórið kvöldið áður, og þurftu þeir nú oft að nema :staðar til að fá sér hressingu. Nóg var enn eftir á kúti Ólafs, og mun Björn einnig hafa birgt sig svo vel, að hann þyrfti ekki að vera þurrbrjósta. Þegar suður kom á ísana fyrir neðan Laxamýri, voru þeir orðnir svo fullir, að þeir áttu bágt með að ganga með hestun- um. Tóku þeir þá það ráð, að þeir skipuðu mér að fara á undan; settust þeir svo báðir á aftasta sleðann, en hestar þeirra eltu mig og minn hest. Ekki gátu þeir setið á sínum sleðanum hvor, því að þá var of langt á milli þeirra4 Höfðu þeir margt að spjalla um sín á milli og voru auk þess að syngja og kveða til skiptis. Héldum við þannig áfram, unz við vor- um komnir suður hjá Núpaseli. Það er austan við Laxá, vestanvert í Hvammsheið- arendanum. Hafði til skamms tíma verið þar bær, en Sigurjón á Laxamýri keypti jörðina, lagði hana í eyði og hafði þar síðan beitarluis, því að þar voru góðir vetrarhag- ar. Þar í ánni er hólmi, og rennur meiri hluti árinnar austan við hólmann; er hún þar svo straumhörð, að luin er íslaus, en skarir að henni beggja megin. Vestan við hólmann var áin lygnari, og var þar traust- ur ís, og fórum við því eftir honum. Nú þurfti að hvíla hestana og fá sér mat- arbita, og var þarna tilvalinn staður til þess. Eg leysti ekki hestana frá sleðanum, heldur gaf hverjum hesti fyrir sig á ísinn. Síðan draslaði ég félögum mínum upp í hólm- ann og einnig öllum nestisskjóðunum. Hólminn var snjólaus og mjög grösugur. Var því góð hvíld að setjast í mjúka sinuna. í svona ferðalögum var maður æfinlega vel nestaður, og var nestið oftast flatbrauð, smjör og hangikjöt. Var þetta lystugur mat- ur. Man ég, að þeir Björn og Ólafur borð- uðu vel, enda veitti þeim víst ekki af því, þar sem brennivínið hafði víst verið eina næringin kvöldið áður; en um morguninn voru þeir heldur lystarlitlir. Hresstust þeir því vel við matinn, svo að þeir voru færir um að standa á fótum á eftir, og þá einnig

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.