Vetrarbrautin - 01.01.1907, Qupperneq 5

Vetrarbrautin.
Eptir Guðm. Guimundsson
Pú miljón sólna safn við himinskaut,
þú siblikandi undra stjarna-her,
þar aö eins dauölegt augaö móöu sjer, —
um eilifö skín þú, himnesk vetrarbraut
— Ijóskrínan glœst und hvelfdu himinþaki
hásahr töfra' að norðurljósa bakil
Pú vekur andans ósannandi grxm
um eilíft lif, þess dýröar-vona fjöld.
Hvort býr þar Ijós og líf, er ekki mun
aö lokum elokkna, eiga hinnsta kvöld\?
Meö djitpri lotning þrá vor leitar þín
um þógul vetrarkvöld, er máninn skín.
Sem imynd drottins dýröar er þín sýn,
er dauöleg augu’ í móðu einnig sjá
sem fagra hylling andans himni á. —
Skin auglit guös við Ijósheiö róstjöld þín?
Mundu þar birtast himin-rökin huldu,
heiminxim skýrt þar guödómsráöin duliu?