Vetrarbrautin - 01.01.1907, Síða 9

Nótt
Sreiflar svefnvængjum
svartbrýnd nótt,
taar fellir tárin
títt og ótt,
vaggar hverjn vékubarni
vært og rótt.
Drúpa daggklökkar
dökkar brár;
þiggur þyrst jörðin
þrungin tár;
hjalar lækur,
hlyinja fossar,
hlæja ár.
Þýð er þrnðvangi
þunglynd nótt,
svalar og svæfir
sætt og rótt.
líSur yfir legstað dagsins
ljett og hljótt. L. Th.
Á jóla-kort
til drengs, sem lá. veikur.
Eins og blómið lífgar sumarsólin
sendi guð þjer yndisstund um jólin,
gleöji þig og lækni þig og leiði,
— lifl von, þótt dvíni sól í heiði. L. Th,