Vetrarbrautin - 01.01.1907, Qupperneq 10

Hólmgangan.
(Cavallerla rustlcana.)
Eptir Giovanni Verga.
Turiddu, sonur Macca Nunzia, var nýkominn heim
úr heiþjónustunni. Hann var á götunum á hverjum
degi, hnakkakertur mjög í einkennisbúniugnum sínum
með rauðu húfuna, — hann þekktist varla frá flökkm
spámanni, nema á því einu, að hann vantaði búrið
með kanarífuglunum. Og stúlkurnar skotruðu til hans
dókku augunum þegar þær gengu til tíða og huldu
andlitið siðlátar í sjalklútnum, og æskulýðurinn á göt>
unni þyrptist að honum eins og mývargur. Hann átti
fallega reykjarpípu, — hausinn á henni sýndi kónginn
ríðandi, — og þegar hann strauk eldspýtunum niður
eptir buxnaskálminni, sparkaði hann fsetinum út und>
an sjer ains og hann væri að reka einhvern á dyr.
En þetta var samt állt unnið fyrir gíg. Lola
dóttir meistara Angélo, kom hvorki til tíða nje á dans>
leika, — hún var heitbundin flutningsmanni frá Li-
codia, miklum manni, sem átti 4 múlasna í húsi.
Það var svo sem ekki að sökum að spyrja í fyrstu
þegar Turiddu komst á snoðir um það. Guð einn
veit, hvaða óskuuda hann ætlaði sjer að gera Licodíu'
manninum; hann sagði sjer þætti gaman að skoða í
honum garnirnar, — það mætti nú ekki minna vera!
En hann hjelt sjer þó í skefjum og ljet sjer nægja að