Vetrarbrautin - 01.01.1907, Page 19

Hlini kongsson.*
(Íslenzkt æfintýr.)
Rausn var í höllu,
og ráð á öllu,
gul)s vóru gnóttir,
og glaðar dróttir.
Sæll var siklingur
— sá hjet IlrÍBgur —
í dýrðarsal inni
hjá drottningu'sinni
Og ungum syni
— sá hjet Hlini;
enginn var hans líki
í öllu riki.
Fremstur’var hann sveina,
yndi silkireina.
Leiddi lánsgyðja
lofðungsniðja.
Dauft var í koti
fjarri konungssloti,
karl bjó inni
með kerlingu sinni.
Strangt var aðsetur
þó að stelpu-tetur
— Signý að nafni —
við nauðir dafni.
Fjekk sjer skeyti
og föruneyti
döglingsson, um heiðar,
fór á dýraveiðar.
Greið var brottgangá
og gott til fanga;
lakar gekk að taka
leið til baka.
— Siægð býr í fjöllum,
fullt, er af trðllum. —
Prúðvangur sökkur
í þokurökkur.
Yilltst Hlini.
— hvarf með sólskini.
Leituðu til þrautai
leiðarnautai.
* Orkt 1905.
2