Vetrarbrautin - 01.01.1907, Page 29

Vetrarbrautin - 01.01.1907, Page 29
27 „Jeg kýs þær heldur allar með því ab gjörast lengdasonur yðar!“ „En ef nú Mercedes tekur ekki ‘bónorði yðar?“ „I’á tek jeg yður fastan nú þegar, Don Manöel, og afhendi yður stjórninni ásamt þessum skjölum sem landráðamann. Svo þurfið þjer vonandi ekki að vera í neinum vafa um, hvað síðan verður gjört við yður, — þjer skiljið mig ef til vill!" Auðmaðurinn gat naumast staðið upp. Skjálfandi greip hann í stólbríkina tii að styðja sig. „Jeg ætla að tala við dóttur mína!“ sagði hann einarðlega þegar hann gat orði upp komið. „Gjörið það, Don Manoel! — Leiðið henni fyrir sjónir á skynsamlegan hátt, hvað hún og þjer eigið á hættu. Unga stúlkan er jafn skynsöm sem hún er fögur, og hún mun fljótt sjá, að það er heilög skylda hennar að frelsa líf föður síns. Farið þjer, Don Manoel, — jeg gef yður eins stundarfjórðungs frest til þess að tala við dóttur yðar!“ Auðmaðurinn Don Manoel Pedro gekk skjálfandi út úr stofunni rakleiðis að herbergi konu sinnar, þar sem Mercedes var inni. Hún var ung og óvenjulega fögur mær, en augu hennar voru döpur og grátþrungin. Yjer inunum bráðum fá vitneskju um það, sem föð' urnum og dótturinni 'fór á miili á þessum fjórðungi stundar.------ Don Manoel Pedro gekk aptur inn til Alvarez höf' uðsmanns. Hann ieiddi dóttur sína við hönd sjer. Hún var líkari marmaralíkneski en lifandi veru. Móðirhenn1 ar gekk grátandi á eptir henni. „Don Alvarez!" sagði unga stúlkan fyrirlitlega. —

x

Vetrarbrautin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vetrarbrautin
https://timarit.is/publication/522

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.