Vetrarbrautin - 01.01.1907, Side 64

62
Borgum sumarið 1900. I’að eru einkennilegar kleti;a-
borgir með grassundum á milii. Nú i>ar það við einn
dag, er fólk rar við heyvinnu sem optar, að það heyrir
barnsgrát og virtist hljóðið koma úr klettahjalla, þar
allnærri. Heyrir það grátinn við og við allan daginn,
en verður einkis annnars vart.
Daginn eptir var fólkið að vinna á sama stað.
Sigrar þá eina stúlkuna svefn og leggur hún sig út af
þar undir hjallanum. Sofnar hún nú skjótt og dreymir
að til hennar kemur maður, heldur fátæklega búinn,
og segir við huna: „Nú líður betur h,á mjer enn í
gær; jeg misstí þá konuna rru'na af barnsförum. Jeg
hafði engan til að gæta barnsins og þess vegria heyrð1
uð þið það gráta svo mikið. En nú er jeg oúinn að
fá barnfóstrur.* Stúlkau vaknaði við og heyrðist henm
þá skrjáfa í viðirunni þar rjett hjá. Sagði hún frá
draum sinum og þótti hann undarlegur.
Stúlkan er sannorð og vönduð cg er því ekki gott
að rengja sögu hennar.
[Handr. 1J. 1>. ö.j
Náttúrusteinar í Langaskeri.
Pyrir 40—50 árum bjó sá maður í Alviðru í Dýra-
firði, er Zakarías h.jet. Hann var fjáður vel og talinn
fjegjarn maður. H nn hafði heyit getið um, að náttúru-
steinar væru í skeri einu, er J.angasker nefnist og er
á miiii Fjallaskaga og Birnustaða. í skerinu er sugt,
að sje hellisskúti og í honum sjeu náttúrusteinar. Um
stórstraumsfjöru má vaða, fram í skerið.
Kvöld eitt að hausti til fór Zakarías fram i Imugai