Vetrarbrautin - 01.01.1907, Qupperneq 70

sagði: „Ja, það er óhætt að scgja, að þið eruð akiliamari
hjor en i hinum búðunum. Ekki kom þeim til hugar að akila
regnhlífiani aptur.“
* * *
Ejrir skömmu eíðan auglýsti eókuarnefnd ein eptir organ-
leikara og forsöngTara fyrir SYeitakirkju og fjekk litlu síðar
svo hljóðandi un.sókn:
„tiáttvirta sóknarnefnd!
Jeg hefi sjeð að þjor liafið auglýst eptir organleikara og
forsöngvara. i’ar sem mjer skiist, að jafnt geti komíð til
greina kona sem karl og jeg lieíi í nokkur ár verið hrort-
.tveggja, leyfi jeg mjer að sækja um stöðuua. U. G.dóttir.u
*
* *
Gresturinn: rHvo gamall er sá )it]i?“
Konan: „Hann verður fjögra mánaða á morgun.“
Gesturinn: „Og or það uú yngsta barnið yðar?u
* * *
A. : Mjer lízt nú ekki svo illa á hann. En jeg get ekki
akilið, að þú skulir kunna við að giptast mauni, sem ekki uær
þjer nema í höku.
B. : Já, jeg átti ekki nema um tvo að velja; annar var
1 i t i 1 1 en hafði h á 1 a u n, en hinn var h á r og hafði
1 i t i 1 1 a u n, og svo valdi jog heldur þaun fyr talda.
* *
*
Skrifarinu: Jeg get ckki lesið þetta brjef, það er
svo illa skrifað.
H ú s b ó n d i n n: Hvaða bull! l’að gotur livaða asni sem
er leiið þessa Bkrift. Jeg skal sýna þjer hvort jeg get það
ekki!
* * *
Gosturinn: Jeg neyðist þvi miður til að flytja hjeðan,
því í herberginu við hliðina á mínu er ungbarn, sem gr»tur
alla nóttina.
Geitgjafinn: Er það til þcss að kvarta yfir? For-
eldrar barniim sofa í sama herbergi og það, og okki hafa
þau kvartað enn.