Sjómannadagsblaðið - 03.06.1962, Side 18

sjómenn sem hvöttu hann aS hefjast
handa. Um þetta leiti varð hann for-
maður Félags íslenzkra loftskeyta-
manna og ræddi hann þetta fyrst á
stjórnarfundi í félaginu sem haldinn
var í Reykjavík 16. des. 1935 en með
honum í stjórn félagsins voru þeir.
Friðrik Halldórsson, Jón Eiríksson,
Ingólfur Matthíasson og Haukur Jó-
hannsson. Voru þeir því meðmæltir
að leggja það fyrir næsta aðalfund í
Félagi íslenzkra loftskeytamanna að
félagið beitti sér fyrir samtökum
meðal hinna ýmsu starfsgreina sjó-
mannastéttarinnar, til að heiðra
minningu druknaðra sjómanna og
vinna að því að koma á árlegum
Sjómannadegi, því þar mætti engin
starfsgrein skorast undan ef hug-
myndin ætti að ná tilgangi sínum.
Til að undirbúa málið skrifaði
Henry Hálfdánsson forustugrein í
Firðritarann 3. tbl. 1936 3. árgang.
Greinin bar nafnið „Sjómannadag-
ur“. Þar stóð meðal annars ....
„Það búa fáir menn við meira harð-
rétti en íslenzkri sjómenn. Lengstum
í útlegð frá vinum og flestum lífsins
þægindum, eiga þeir í látlausu og við
hvíldarlítið erfiði fyrirgera þeir heilsu
og kröftum til þess að þjóðin geti lif-
að menningarlífi í landinu.
Meðan þeirra ennþá nýtur við, er
þeim ekki alltaf þakkað að verðleikum
og ef þeir drukkna, eða á annan hátt
verða undir í baráttunni, eru þeir
gleymdir áður en varir. — Enginn leg-
steinn er þeim reistur, því oftast er
ekkert leiði til að ganga að og minnast.
Þegar við athugum hversu mikla
rækt aðrar þjóðir leggja við minningu
þeirra, sem þeir teljá, að hafi lagt
mikið í sölurnar fyrir heill almennngs,
og sjáum þann samhug, sem minni-
varðar þessir vekja, þá er oss íslend-
ingum ekki vansalaust hversu tóm-
látir vér erum í þessum sökum.
Vér höfum reyndar fyrir tilstilli
mætra manna, komið á barnadegi og
mæðradegi, en í þessu særíki höfum
vér engan dag, sem eingöngu er helg-
aður sjómönnum, og engan minnisvarða
höfum við reist öllum þeim hetjum,
sem fallið hafa á sjónum."
Þá er í greininni sagt frá, sam-
þykktinn á 12. alþjóðaþingi loft-
skeytamanna í Gautaboi’g og stjórn-
arfundi F. í. L. 1935, þar* sem sam-
þykkt var að undirbúa málið fyrir
næsta aðalfund félagsins. Þá var
Henry Hálfdansson, aðalhvatamaður
að stofnun Sjómannadags-
samtakanna og formaður
Sj ómannadagsráðs
í 23 ár samfleytt.
nokkuð rætt um stofnun sameigin-
legs Sjómannadags allra íslenzkra
sjómanna er hefði með höndum,
meðal annarra verkefna, skipulagð-
ar framkvæmdir um fjársöfnun og
undirbúning að byggingu veglegs
minnisvarða íslenzkra sjómanna.
Greininni lauk með þessum orð-
um:
„ — Slíkur minnisvarði, reistur fyrir
tilstilli fólksins, má ekki vera nein
smásmíð, hann á að vera dýrmæt eign
þjóðarinnar og hvatning til kynslóða.
Að minnast látinna skörunga er ekk-
ert hégómamál, það er þroskamerki
og mikilsverður liður í uppeldi hverr-
ar þjóðar ....
Góðir félagar, hvað ykkur snertir,
þá veit ég að þið munið berjast fyrir
þessu enáli með þeim dugnaði, sem ein-
kennt hefir dugnað ykkar fyrir áhuga-
málunum.“
Henry Hálfdánsson.
Undirtektir á þessari grein voru
góðar, bæði hjá einstaklingum og
blöðum. I júlíhefti tímaritsins Ægis,
var rætt um greinina og tekið undir
það mál sem hún hafði að flytja.
Aðalfundur Félags íslenzkra loft-
skeytamanna var haldinn 11. júní
1936 að Hótel Borg, og hafði félags-
stjórnin undirbúið þetta mál fyrir
fundinn. Jafnframt fóru ýmis félög
sjómanna að leita hófanna um að
mynda landssamtök hinna ýmsu
starf sgr eina s j ómannastéttarinnar.
Skipstjóra- og stýrimannafélag
Reykjavíkur um samband skip-
stjórnarmanna. En skipstjórafélagið
Aldan og Vélstjórafélag Islands um
Landssamband yfirmanna á skipum,
sem varð til þess, að Farmanna- og
fiskimannasamband Islands varð
stofnað.
A þessum aðalfundi loftskeyta-
manna 11. júní 1936 var samþykkt
eftirfarandi tillaga einróma:
Fundurinn felur félagsstjórninni að
beita sér ötullega fyrir því, að leita
samvinnu við öll stéttarfélög sjómanna,
um að komið verði á árlegum minn-
ingardegi þeirra sem hafa drukknað.
Komi til með að Félag ísl. loftskeyta-
manna taki þátt í stofnun væntanlegs
landsambands sjómanna, skal stjórnin
reyna að fá þvi áorkað, að sambandið
beiti sér fyrir þessu máli.“
Eftir að fengið var samþykki að-
alfundar Félags ísl. loftskeytamanna,
byrjaði Henry Hálfdánsson af .mikl-
um áhuga að vinna að framgangi
þessa máls. Hann reyndi að háfa tal
af sem flestum forráðamönnum fé-
laganna, fékk að koma á stjómar-
fundi hjá þeim og jafnvel flytja mál
24 SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ