Sjómannadagsblaðið - 03.06.1962, Blaðsíða 45

Undanfarna Sjómannadaga hafa félagssamtök kvenna staðið að kaffisölu, þar sem þær
hafa borið fram heimabakaðar kökur, snittur, brauð og annað góðgæti endurgjalds-
laust og hefur ágóðanum verið varið til að gleðja vistfólk á Hrafnistu um jólin. —
Frúrnar, er sjást hér á myndinni, komu með fyrir síðustu jól yfir 30 þúsund krónur
í jólaglaðning til vistfólksins i Hrafnistu, og eru þær taldar frá vinstri, efri röð:
Frú Laufey Halldórsdóttir, form. Kvenfélagsins Aldan; frú Guðlaug Sigurðardóttir,
form. Kvenfélagsins Bylgjan; frú Kristín Hjörvar, form. Kvenfélagsins Keðjan. —
Fremri röð: Frú Anna Óskarsdóttir; frú Hrefna Thoroddsen, form. Kvenfélagsins
Hrönn; frú Gróa Pétursdóttir, form. Kvennadeildar Slysavarnafélags íslands; frú
Jónína Loftsdóttir. — Stjórn Sjómannadagsráðs færir öllum þeim konum, er staðið
hafa að kaffisölunni á undanförnum Sjómannadögum alúðar þakkir.
virt við þá, sem það gera, og með-
ferðin á þeim, sem sýnt hafa sparn-
aðarviðleitni og reynt að búa í hag-
inn fyrir seinni tímann — þekkjum
við. — Undanfarin ár hefur Full-
trúaráð Sjómannadagsins reynt að
afla fjár til dvalarheimilis fyrir aldr-
aða sjómenn og útslitna. Hlaut mál-
efni þetta miklar vinsældir og stuðn-
ing, og mikið fé safnaðist strax fyrstu
árin. Þegar gengi peninganna var
fellt nú fyrir skömmu, nam fjáreign-
in á þriðju milljón króna. — Fyrir
nokkrum árum var hægt að fá nægi-
legt byggingarefni, svo hægt hefði
verið að byrja að byggja og komast
dálítið áleiðis, en okkur þótti það
óráðlegt og óforsvaranlegt að hefja
framkvæmdir er allt virtist marg-
falt dýrara en skynsemi mælti með
að það ætti að vera.
Þá vissum við ekki, að þeir yrðu
verðlaunaðir, sem sýndu mesta ó-
hagsýni og færu illa með fé. Þetta
er þó komið á daginn og því er nú
komið sem komið er.
Með því að bíða og lána féð í
Stofnlánasjóð útvegsins meðal ann-
ars, þá hefur byggingarsjóður dval-
arheimilisins tapað um einni milljón
króna við gengisfellinguna hvað
kaupmátt snertir á erlendu efni og
innlendi kostnaðurinn heldur áfram
að hækka.
Hvað þessa töpuðu milljón snertir,
þá vonum við, að þeir hafi fengið
sem þurftu, en ekki að einhverjum
hafi verið gefið nýtt' tækifæri til að
auka óhófseyðslu sína. Ef til vill
borgar ríkið okkur þetta til baka
seinna, þegar það getur, en það verð-
ur þá endurgjald en ekki gjöf. En
það skuluð þið vita, að við munum
ekki linna sóknina og við vonum að
allur almenningur rétti okkur örf-
andi hjálparhönd.“
Það opinbera bætti fjársöfnuninni
síðar gengistapið með því að gefa
Fulltrúaráði Sjómannadagsráðs að-
stöðu til að efna til landshappdrættis
til fjáröflunar til byggingarfram-
kvæmdanna, með sérstökum lögum
frá Alþingi og leyfi til 10 ára til að
byrja með. Áður var búið að reyna
fjáröflun með skemmtunum,
skemmtisiglingum, sjómannakabar-
ett, og nýbúið að fá leyfi til kvik-
myndahússreksturs. Alls hafði safn-
azt með þessu móti og almennum
gjöfum rúmar fjórar milljónir króna
til byggingarframkvæmdanna.
Þegar Happdrættti D. A. S. hóf
starfsemi sína á Sjómannadaginn
1954, var búið að koma aðalbygging-
unum undir þak og var hornsteinn
byggingarinnar lagður við þetta
tækifæri af forseta Islands, Ásgeiri
Ásgeirssyni, og voru þessi Sjómanna-
dagshátíðahöld mjög fjölmenn og hin
hátíðlegustu. Sérstaklega vakti hóp-
ganga sjómanna í þetta skipti mikla
athygli. Gengið var frá Rauðarárvík
inn að dvalarheimili og var mikið og
nýsmíðað víkingaskipslíkan í farar-
broddi, en skipið var fullmannað
þekktum sjómönnum frá skútuöld-
inni, sem flestir voru komnir um átt-
rætt.
Ganga þessi var kvikmynduð, en
mikið af hátíðahöldum Sjómanna-
dagsins hefur verið kvikmyndað fyr-
ir seinni tímann, þar á meðal kvik-
myndin Islands Hrafnistumenn.
Við komu happdrættisins, sem
undir eins náði almenningshylli,
greiddist mjög úr fjárhagsörðugleik-
um varðandi áframhaldandi bygg-
ingar, en um leið dró úr almennum
gjöfum og öðrum fjáröflunaráform-
um.
Allur undirbúningur þessara bygg-
ingarframkvæmda var meiri og tíma-
frekari en ókunnuga getur órað fyr-
ir, engin leyfi og enginn hlutur fékkst
nema með miklum eftirgangsmun-
um og aldrei var með vissu vitað,
hvort hægt væri að halda áfram, en
ríkisstjórninni ber þó sérstaklega að
þakka góðan stuðning varðandi und-
irbúning þessara framkvæmda, og
erfiðleikana ber að kenna sérstak-
lega óvenjulegu ástandi og misþenslu
í atvinnulífinu á þessum árum.
Að lokinni margvíslegri togstreitu
um stað fyrir heimilið, sem endaði
með tvöföldum umræðum og at-
kvæðagreiðslu með nafnakalli í Sjó-
mannadagsráði, var fyrst skipuð
byggingarnefnd 22. nóv. 1951, og var
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 51