Fíflar - 01.01.1914, Síða 18

ÍIJÁLMA R GÍSLASON:
FRIÐARBOGINN.
Nóttin hafSi veriS dimm og regnþrungin,
en nú var fariS aS birta í lofti. Sólin
þrengdi geislum sínum gegnum skýahjúp-
inn, og léttur blær andaSi af haíinu; hann
lyfti undir þokuna og bjóst aS flytja hana
eitthvaS út í geiminn, svo liún skygSi ekki
lengur á lífiS á jörSunni, sem beSiS liafSi
meS þrá og eftirvænting eftir sólskininu.
Morgungeislarnir breiddu sig yíir regnvot-
an gróSurinn, og lofuSu sólríkum, gróður-
sælum degi. Regnskýin lágu samt enn kyr
yfir innanverðum dalnum, og þokubelti
var undir Skuggabjörgum. Þau eru himin-
gnæfandi hamrar, vestan við dalinn. Dalbú-
inn nefnir þau Skuggabjörg, vegna þess aS
2