Fíflar - 01.01.1914, Blaðsíða 32

31
lieiSur, ríkidæmi, lconur og börn. En frá
þaki hallar þinnar sástu konu fátæks manns
og syndin flaug þér í br jóst, og þú tókst
konu Uría, en lést hann falla fyrir sverSi
Ammonítanna. — Þú, ríkur maSur, tókst
frá fátæka manninum hans eina lamb, en
drapst hann sjálfan. Eg hefi breytt á
sama hátt. Minstu líka þá þú iðraSist og
sagSir : ,Eg játa afbrot mín. Synd mín
er ávalt frammi fyrir mér'. HiS sama hefi
eg gjört. Þvx getur ekki neitaS mér um inn-
göngu“.
Og röddin innan viS hliSiS þagSi.
Þegar syndarinn hafSi beðiS litla stund,
fór hann enn aS berja aS dyrum og baS aS
lofa sér inn í liimnaríki.
Og liann heyrSi í þriSja sinn rödd fyrir
innan hliSiS segja :
„Hver er þessi maSur og hvernig eyddi
hann lífi sínu á jörSunni ?“
Og rödd ákærandans skýrSi í þi'iSja sinn
frá öllu hinu illa, sem syndarinn hafSi aS-
hafst, en nefndi ekki eitt einasta góSverk.
Og röddin innan viS hliSiS sagói:
„Vík héSan burtu ! Syndarar geta ekki
komist í ríki himnanna11.
En syndarinn sagSi:
„Raustu þína heyri eg, en auglit þitt er
mér huliS, og eigi veit eg nafn þitt“.
Þá svuraSi röddin :
„Eg er Jóhannes hinn guSdómlegi, læri-
sveinninn, sem Kristur elskaSi heitast".